De Crezéepolder en de Sophiapolder waren het doel van de afgelaste ledenexcursie in maart.
Welkom in de Crezéepolder
Toch ben ik nieuwsgierig en ga dan maar alleen op pad. De Sophiapolder is nu niet bereikbaar omdat het bootje niet vaart, maar de Crezéepolder is toegankelijk, en zeker in de ochtend helemaal niet druk. Het weer is wonderschoon, beetje koude oostenwind maar strakblauwe luchten waartegen bomen en bloeiende struiken schitterend uitkomen. Het is wel handig om bij eb te gaan, dan is er het meeste te zien.
De Crezéepolder is sinds 2018 in bezit van het Zuid-Hollands Landschap. Het is 50 ha. getijdennatuur, midden in de Randstad. Zoet water stroomt met eb en vloed het gebied uit en in, en dat is best bijzonder. Dat beïnvloedt uiteraard de vegetatie en de stand van vogels en vissen. De kluut is een van de populaire, en omdat het visrijk is, kun je er de visarend tegenkomen. Op een plantenexcursie vorig jaar zomer vonden we meer dan 50 verschillende planten.
Vanaf de parkeerplaats in de Ridderkerkse Gorzen loop je in een kwartiertje via fiets en/of voetpad naar de polder. De Gorzen is een natuur- en recreatiegebied, waar de Ridderkerker zich kan ontspannen. Onderweg maken wat pimpelmezen een hoop drukte. Bij het smalle bruggetje dat toegang geeft tot de polder wacht ik even tot een groepje wandelaars voorbij is, zodat we netjes de 1,5 meter in acht nemen. De verschillende beloopbare delen zijn verbonden door smalle loopbruggetjes. Het kan er wel wat blubberig zijn, maar omdat het al een tijdje droog is het prima te doen. Voor wie wat onvast ter been is of last heeft van hoogtevrees nog een hele uitdaging.
Wat een bijzonder natuurgebied is dat. Omdat het niet alleen eb is, maar er ook een flinke oostenwind staat, liggen er stukken droog die anders onder water staan. Er is nu vanaf het pad meer te zien dan vanachter het (noordelijke) vogelkijkscherm. De drooggevallen delen worden dankbaar gebruikt als rustplaats door grote aantallen aalscholvers, kok- en mantelmeeuwen (kleine). Verder aardig wat aantallen steltlopers: grutto’s, tureluurs, kieviten, scholeksters en ik zag ook een oeverloper en een bonte strandloper. Grauwe en Canadese ganzen, wilde eenden en kuifeenden, en enkele zich nogal wild gedragende bergeenden, mogelijk baltsgedrag. Hoog boven een tweetal buizerds, op een van de eilandjes een stel ruziemakende nijlganzen en kraaien.
Het mooiste vind ik de pas aangekomen kluten, minstens 10 stuks die lopen te foerageren alsof ze honger hebben. Aan de zuidkant van polder (waar ook een kleine parkeerplaats is) zag ik nog behoorlijke aantallen smienten, wintertalingen, en nog meer kluten. En ik heb vast en zeker soorten gemist. Helaas heb ik geen telescoop, en mijn foto’s stellen niet veel voor, dus je moet me maar geloven.
In deze polder zie ik de eerste pinksterbloemen van dit jaar, en verder volop de voorjaarsbloeiers als raapzaad, speenkruid en klein hoefblad. De ontwikkeling van glad walstro en harig wilgenroosje is al goed te zien, en uiteraard de rozetten van diverse distels en de smalle weegbree.
Intussen komen de schepen langs op de Noord en zie je aan de overzijde de huizen van Alblasserdam. De Waterbus tuft bijna leeg voorbij. Hier en daar wat wandelaars, met of zonder hond, en een plukje vogelaars met de benodigde spullen. Maar even door iemands telescoop kijken is nu niet aan de orde helaas.
Op de wandeling terug naar de parkeerplaats word ik nog verrast door bloeiende vingerhelmbloem, bij het invoeren op Obsmap blijkt het een zeldzame soort. Gelukkig maakte ik een foto zodat ik kan bewijzen dat het ‘m echt is.
Vingerhelmbloem
Aan het einde zoals gebruikelijk koffie met appelgebak, o nee, dat gaat nu niet. Daarom trakteer ik mezelf maar op iets lekkers van mijn eigen bakker.
Het was echt een leuke wandeling, zeker de moeite om die op de agenda te houden. Ik ben vrijmoedig genoeg om even een praatje te maken met wildvreemden, toch mis ik de gezelligheid, en zeker ook de deskundigheid van andere leden, wat eens te meer de waarde benadrukt van de excursies die we met elkaar doen.
Hopelijk kunnen we dat vanaf juni weer oppakken. Tot die tijd: pas goed op jezelf en op elkaar.
Tekst en foto’s: Josien Hofs
