Dit verslag wordt een ‘moment’-opname van ongeveer twee uur voor 31 Rangers die op zaterdag 14 april deelnamen aan de kinderexcursie ‘Nieuw Leven’. We hebben onderweg zoveel lente-verschijnselen gezien, dat je als verslaglegger moet kiezen waar je wat over wilt schrijven…
Metamorfose
Astrid hield een praatje over ‘nieuw leven’. Zij had twee voorbeelden via een PowerPointpresentatie uitgewerkt; kikkers & padden en de eerste ‘stapjes’ van jonge eendjes; en dat allemaal in haar eigen tuin……. Wat een zoekplaatje: waar is moeder-eend? Het kikkerdril werd aandachtig bekeken evenals enkele eendeneieren die niet uitgekomen waren. De schaal van de uitgekomen eieren eten de eenden op; kalk is goed voor hun botten. Bij de kikkers & padden werd het woord ‘metamorfose’ genoemd. Zeg maar een complete (gedaante)verandering: eitje, kikkervisje en ten slotte kikker (amfibie). Enkele kinderen kenden dit woord via school. Ook bij een vlinder verandert er heel veel: eitje, rups, pop en vlinder.
Speuren naar…
’s Morgens zijn we met negen Rangers op stap gegaan en ’s middags hebben we de 22 kinderen in twee groepjes gesplitst. Behalve een loepje kregen de kinderen ook een zoekkaart met wilde planten mee. Onze speurneuzen hadden er op het terrein van Rotta al een aantal ontdekt. De leiding tekende ze dan af. Nog niet alle wilde planten (van de kaart) bloeiden al, zoals de smeerwortel en zuring. Ook voor de hazelnoot was het nog een beetje te vroeg.
Wilde planten
Voor kinderen is het altijd stimulerend als ze gericht ergens naar op zoek gaan. Als leiding kun je van alles over de gevonden wilde planten vertellen. Neem nu klein hoefblad; een kleine versie van de paardenbloem. Als het gele kopje bijna is uitgebloeid gaat het hangen. Op deze wijze kunnen de zaadjes met pluisjes zich ontwikkelen zonder dat ze nat worden en verrotten. De paardenbloem heeft een bladrozet. De bladeren liggen in een kring vlak bij elkaar. Uit het hart komen dan de bloemen. En….hard blazen om alle vruchtpluisjes in één keer weg te blazen! Alle kinderen hebben een stekkie van de wilde kaardebol meegekregen. Deze wilde plant ‘begint’ ook met een bladrozet. Onderweg hebben we dat aan de kinderen laten zien. De steel krijgt later wel gemene stekeltjes.
Poelbewoners
Natuurlijk zijn we ook weer even bij onze paddenpoel gaan ‘buurten’. Helaas geen in het water plonzende kikkers en ook geen kikkerdril. Wel veel ‘vieze’ groene drab (alg) en een paar voorbijschietende schaatsenrijders. Hun poten maken een deukje in het water. De middelste poten zijn de ‘roeipoten’ en de achterste de ‘stuurpoten’. In de poel lag wel een verdronken kleine vos; dit was een vlinder. Rond de poel was het een stuk drukker. Overal schoten springende spinnen weg.
Springende spinnen jagen overdag met behulp van twee grote, naar voren gerichte ogen. Ze besluipen hun prooi en gebruiken vervolgens hun sterke achterpoten om hun maaltijd te bespringen en te vangen.
We hebben diverse lieveheersbeestjes gezien; zij hebben de winter overleefd. Maar ook een ander metallic groen kevertje: het zuringhaantje. Dus op zoek naar de gele eitjes aan de onderkant van zuringbladeren: gelukt!
Vliegende beesten
’s Middags hebben we bij iets hogere temperaturen enkele koolwitjes zien fladderen. En ook hommels, net harige gonsbolletjes. We hebben een aardhommel en een akkerhommel gezien en dan waarschijnlijk de koningin. Je hoort ze duidelijk ‘brommen’. Een mooier geluid hoorden we van de tjiftjaf. Ze zijn weer terug uit Afrika en laten hun naam duidelijk horen: ‘tjif, tjaf, tjif, tjaf’. Ook het heldere rollende geluid van de winterrrkoning was mooi te horen: Zingen om een vrouwtje te imponeren.
Als je dan vaste verkering hebt, moet er ook hard gewerkt worden. Futen waren hun vrij eenvoudig nest aan het bekleden. Grappig was het geploeter van een meerkoet. Hij wilde een lange tak mee het riet in nemen; ‘al die rotstengels!’ Blauwe reigers zien we eigenlijk altijd wel. Mooi hoor die ingetrokken nek en die schelle schreeuw. Ook vandaag konden we genieten van ‘onze huisbuizerd’, die zwevend op de thermiek (opstijgende warme luchtbellen) omhoog cirkelde.
De skyline
Ons einddoel van vandaag was de 22,5 meter hoge uitkijktoren vlak bij de klimtoren van Monte Cervino. Dit keer hebben we maar de uitkijktoren genomen; volgend jaar de klimtoren? Het uitzicht vormde het schitterende hoogtepunt van deze kinderexcursie.
Prachtig al die lentekleuren van de bomen: zachtgroen, spierwit, chocoladebruin, enz.
Een superuitzicht met en zonder verrekijker op de skyline van Rotterdam. Maar alle voorjaarstinten waren minstens zo indrukwekkend.
Toen we ’s middags weer naar Het Trefpunt terugliepen zagen we een fazantenhaan, prachtig op kleur. Volgepropt met vele voorjaarsindrukken gingen we weer huiswaarts.
Alle medewerkers: hartelijk bedank!
Op zaterdag 26 mei gaan we [Vroege] Vogels kijken en horen.
Doe jij dan ook – weer – mee?
Tekst: Gert Jansen
{gallery}/2018/Nieuwleven{/gallery}
Dick van Stegeren, Boswachter Publiek Rottemeren – Staatsbosbeheer – heeft een natuurrondje met ons meegelopen. Dit is zijn reactie:
Ik was bijzonder onder de indruk van de kinderactiviteit. Met name de concentratie en de aandacht die de kinderen wisten op te brengen. Daarnaast vond ik de feitenkennis van de begeleiders over natuur indrukwekkend. Ik heb daardoor zelf ook weer het een en ander bijgeleerd.
De power point over de eenden in de tuin vond ik leuk en informatief evenals de eieren en het aquarium met kikkervisjes. Het viel me op dat de kinderen actief meededen tijdens het zoeken naar de voorjaarsbloeiers op de zoekkaart. De afsluiting op de uitkijktoren met verrekijkers was een leuke uitsmijter.
Door de wijze waarop de leerstof werd aangeboden ben ik ervan overtuigd dat de kinderen het een en ander feitelijk geleerd hebben maar daarnaast ook een warm gevoel voor de natuur gaan ontwikkelen.
