Gids en roerganger: Hans Sanders. Aantal deelnemers: 26. Om 7.00 uur is het verzamelen geblazen op de parkeerplaats van het Trefpunt.Dit is beter geregeld dan de jaren hiervoor, toen moesten we al om 6.00 uur komen opdraven. Kennelijk heeft men hiervan geleerd.
Weelderige groei
We gaan van start en we lopen door een terrein met een zeer uitbundige plantengroei. Het voorjaar is nu helemaal losgegaan. Even een greep uit wat we zoal zien: bereklauw, boterbloemen, paardenbloemen, zomereikjes, berken, wilgen, brandnetels, witte dovenetel, smeerwortel, zuring, raapzaad, fluitenkruid, vogelkers, riet, groot hoefblad, hondsdraf, allerlei soorten distels, klaver in alle mogelijke kleuren, vlier en vele soorten prunussen. U ziet: de plantencursus begint zijn vruchten af te werpen.
Meerkoet op nest
We lopen met een grote boog om Outdoor Valley heen en de lammetjes huppelen al door de wei ons tegemoet en een meerkoet zit heerlijk in het zonnetje te broeden op haar nest.
Het populierenbosje tegenover heuvel B staat helemaal droog. Volgens plan moet hier moeras zijn. De grond is veel te droog en schreeuwt om water. Doordat het populierenbos droog staat is het toegankelijk geworden voor iedereen. Er vinden nogal wat illegale praktijken plaats.
Uitzicht richting Wiebertjes vanaf heuvel B<
Uitkijktoren
We lopen de heuvel op naar de uitkijktoren. Daar aangekomen stuift de hele groep meteen naar het hoogste niveau van de toren. Drie wat oudere mannetjes blijven beneden en gaan op een bankje zitten praten over de goede oude tijd, toen alles natuurlijk veel beter was. Eén van die mannetjes ben ik. Helaas komt de groep weer vrij snel naar beneden, we waren jammer genoeg nog niet uitgepraat en uitgerust.
Nieuwe waterberging
Oeverzwaluwwand
Onderaan de heuvel zijn waterberggebieden uitgegraven. De landtunnel neemt 17 ha grond in beslag. Daar kan dus geen regenwater opgevangen worden. Als compensatie hiervoor moeten er waterbergingen worden aangelegd. Bij dat waterberggebied is een oeverzwaluwwand aangelegd. De wand zelf bestaat uit klei en leem en in de gaten zit zand. Dit zand moet elk jaar ververst worden. Een hele klus. Er zijn hekken geplaatst om vossen en dergelijke tegen te houden. De klei en leem die is uitgegraven voor de waterbergingen mochten op het land van een boer worden uitgestort. Zijn weiland is nu een flink stuk opgehoogd. Op deze plek zien we een tapuit, een witte kwik en een paapje. Eén van de deelnemers roept ineens keihard: “Een vos”. We turen door de kijkers en wat blijkt: het is geen vos, maar een haas. Dat kun je natuurlijk wel verwachten in de paastijd.
Wilde bijen- en wespenwand
We lopen om de berging heen en daar is een zandheuvel voor de wilde bijen en wespen. We zien ze helaas niet. Bij die plek ontmoeten we de Rotta vogeltelgroep, namelijk Anneke, Marijke, Cor, Riekje en nog iemand, waarvan ik de naam vergeten ben. We sjouwen de skiheuvel op met die vreselijke badkuip, oftewel een omgekeerde spoortunnel. Dit moet de verbinding met Rotterdam verbeelden. Nou lees je regelmatig in de krant dat er veel verwarde mensen rondlopen. De maker van dat ding behoort ook tot deze groep. Ik heb van die omgekeerde spoortunnel geen foto gemaakt want mijn fototoestel gaat geheid kapot van zulke wangedrochten.
Op naar het Trefpunt. We zien nog wat leuke plantjes en beestjes onderweg. Hans ziet als enige van de hele groep een ijsvogel. Bij mij komt het gezegde naar boven: “de wens is de vader van de gedachte”. Maar ja, ik gun Hans graag zijn ijsvogel. In het Trefpunt worden we onthaald op heerlijke koffie, gezet door Marion van den Broek. Het ontbijt moeten we thuis nuttigen. We missen toch wel de eieren van Piet de Pater. Het is nou eenmaal niet anders. We kunnen best wel tegen een teleurstelling.
Voor de mensen van de vogelcursus en voor de deelnemers aan de wandeling even een lijstje met de gescoorde vogels: lepelaar, blauwe reiger, knobbelzwanen, wilde eenden, krakeend, kuifeend, groene specht, vinken, koolmezen, pimpelmezen, winterkoning, fitis (het watervalletje), tjiftjaf, fazanthaan, zwartkoppen (die snelle merels), grasmus, heggenmus, cetti’s zanger, boerenzwaluw, kraaien, kauwen, grauwe ganzen, grote Canadese ganzen, nijlganzen, futen, torenvalk, zilvermeeuwen, houtduif, ijsvogel (alleen Hans), eksters, merels (die langzame zwartkoppen), een ooievaar en heel in de verte roept een koekoek. En dan natuurlijk nog de vogels die ik in mijn verhaaltje heb genoemd.
Het was een heerlijke wandeling. Iedereen heeft ervan genoten.
Met dank aan Hans, Marion en aan alle deelnemers.
Verslag en foto’s: Piet Mulder
