Als je je ei niet kwijt kunt….

De achtste Expeditie Rotta stond deze keer in het teken van vogels, nestelend of druk met de opvoeding van het kroost. We werden door het aanwezige gevogelte in de Groenzoom ruimschoots beloond voor onze moeite. Om 8 uur verzamelden we met zo’n 15 liefhebbers.

Een stralende dag, maar je kunt goed zien dat er veel water gevallen is de afgelopen tijd. Desalniettemin staat het water nergens heel hoog, want de steltlopers hoeven niet te zwemmen. Het is, zoals een van de deelnemers zegt, een en al leven. De bermen staan vol in bloei, zij het voornamelijk grassen, raapzaad en fluitenkruid. Tussendoor wat ooievaarsbek, hondsdraf, paarse en witte dovenetel, veldereprijs.

Groenzoom Steltkluut en Canadese gans

Bij het eerste plasje worden we al verrast door een paartje broedende steltkluten. Een schitterende vogel, zo hoog op de dunne pootjes. De Canadese ganzen eromheen zijn niet geïnteresseerd en zitten vooral elkaar in de weg. Op hetzelfde stukje lopen een paar oeverlopers te foerageren.

We slaan een pad in waar de blauwborst soms wordt waargenomen, maar die zien we niet. Wat wel erg leuk is dat een koekoek zich goed laat bekijken en af en aan vliegt, wellicht op zoek naar een nest om het ei kwijt te raken. Een rietzanger verdedigt het nestje, vooralsnog met succes zo te zien.

Groenzoom Visdiefeiland

Verderop zijn grutto’s bezig met de zorg voor hun kroost, ze zijn al aardig groot aan het worden. Op het mede door Rotta ingerichte visdiefeilandje wordt inderdaad druk gebroed, zij het niet alleen door visdieven, ook voor de kokmeeuwen is het een fijne plek.

Jaap van Lien vertelt smakelijk hoe de natuurwerkers daar afgelopen winter over het ijs naar toe konden om de houtrillen aan te leggen, dat scheelde een boottochtje. Jaap kent het gebied heel goed, niet alleen omdat hij er dichtbij woont maar vooral omdat hij zich bij de aanleg en ontwikkeling namens Rotta enorm heeft ingezet om er een goed natuurgebied van te laten maken. En dan ontwikkelt het zich toch nog weer anders dan voorzien, bijvoorbeeld omdat ganzen het jonge riet steeds afgrazen, zo vertelt hij. Inmiddels is Rotta gevraagd een deelgebied onder de hoede te nemen.

Om de eilandjes heen scharrelen kluten, en we zien een stuk of 4 kleintjes in de rand van de plas, nog helemaal in schutkleuren, de zwarte tekening opzij is er al. Het paartje rosse stekelstaart dat daar een vaste klant is laat zich weer goed zien. Helaas zien we hier en daar een enkele dode vogel liggen, wellicht slachtoffers van de gevreesde vogelgriep?

We tellen ruim 20 vogelsoorten, de meeste zijn ingevoerd op www.rotta.waarneming.nl

Verslag en foto’s: Josien Hofs

Groenzoom