Op zaterdag 19 april was het weer Rangersdag. Dit keer was het ‘een-echte-handen-uit-de-mouwen-dag’. De ochtendploeg bestond uit 12 Rangers en een jarige oma; de middag- ploeg telde 10 Rangers.
Mogelijk door het Paasweekend en de daarbij behorende vrije dagen was het wat rustiger dan anders. Maar de 22 aanwezige Rangers waren zeer gemotiveerd. Het thema van deze dag was: ‘Supporter van Schoon NL’. Wij zien op onze maandelijkse zwerftochten door het gebied vaak vuil liggen, waarvan we eigenlijk niet snappen hoe en waarom mensen dat daar neergooien. Want één ding is zeker: de dieren doen dat niet. Erger nog, het kan schadelijk zijn voor de dieren. Carlo noemde in zijn inleiding de gevolgen van plastic in de maag van (zee)vogels en een van Rangers noemde de plastic soep, die op de oceaan drijft. Maar wij beperken ons voorlopig tot ons gebied rond Het Trefpunt.
Tijdens de inleiding gaf Carlo nog aan, dat hij eigenlijk tegen de verkeerde mensen sprak. De Rangers weten namelijk heel goed wat slecht en goed is voor de natuur. Je zou eigenlijk aan andere mensen moeten vertellen wat voor slechte invloed vuil heeft op de natuur. Dat de Rangers veel wisten van zwerfvuil bleek wel toen Carlo vertelde over de zogenaamde afbraaktijd van vuil: De tijd dat de natuur het vuil eigenlijk weer heeft opgenomen. Carlo noemde een soort vuil en de Rangers mochten bij een cijfer gaan staan waarvan ze dachten dat het de afbraaktijd was. Zo noemden we: bananenschil – 1 jaar; sigarettenpeuk – 2 jaar; plastic flessen – 10 jaar; kauwgom – 20 jaar; appel – 14 dagen; glas – 1 miljoen jaar; dozen en flesjes van de hamburgers – 5 tot 10 jaar. Thijme had op de radio bij ‘Vroege vogels’ gehoord, dat als alle Nederlanders drie dagen lang één ding zouden oprapen, dan zou heel Nederland schoon zijn.
Dat was voor de Rangers reden genoeg om erop uit te trekken. Iedereen kreeg handschoenen en een vuilknijper mee. Er werden ook plastic zakken meegenomen om het vuil in te doen. Verder kreeg elk kind een rugzakje met de tekst ‘Ik ben supporter van Schoon.nl’. Zo waren we goed zichtbaar en wisten de mensen waar het over ging. Limonade en koekjes mee en daar gingen de Rangers.
Op het fietspad bij de Hoekse Kade vingen we al de eerste blikjes. Bij de Klimmuur was er ook het een en ander te vangen. Zelfs een visnet en een grote plastic krat werden er uit het water gevist. Van sommige mensen kregen we complimenten zoals: “Zo… jullie zijn goed bezig”. We hopen dat we een voorbeeld zijn, toch?
‘s Middags nam Letty, die al jarenlang begeleidster is, afscheid. Eerst verlootte Letty een Paasei met inhoud; nummer 13 was de gelukkige. En tijdens het werken onder aan de Skiberg kregen we van Letty allemaal een heerlijk paashaasje. “Letty, heel erg bedankt voor je inzet en we hopen dat het heel goed met je gaat”.
Tijdens ons ‘werk’ hebben we nog diverse baltsende vogels gezien en Ben en Ellen hebben veel verteld over de planten, waaronder de Japanse Duizendknoop. Dat belooft niet veel goeds, geloof ik. Een van de Rangers vroeg aan zijn opa hoe het nu kon dat je bij het zwerfafval geen zwervers zag? Ik denk dat het antwoord veel ernstiger is: De zwervers eten alles op en gooien het vuil in de afvalbakken. Mensen die niets van de natuur snappen, laten alles achter hun g.. vallen; toch?
In elk geval hebben we als Rangers laten zien hoe het wel hoort en wat misschien nog belangrijker is: We hebben aan mensen die daar fietsten en wandelden laten zien hoe het hoort.
Terug bij Het Trefpunt werd er nog een groepsfoto van onze ‘buit’ gemaakt en kreeg elke Ranger een diploma; ook de rugzakjes mochten ze houden.
Al het vuil dat we hebben gevonden gaat naar de vuilverwerking. Daar wordt het gescheiden en voor een deel hergebruikt. Dank voor jullie hulp.
Alle leveranciers van de materialen en de catering in Het Trefpunt: hartelijk bedankt.
Carlo Schep
