Op deze zonnige zaterdag hebben 24 Rotta Ranger vogelaars deelgenomen aan ‘Vroege Vogels Kijken’. Een deel van het Hoge Bergse Bos hebben we met en zonder verrekijker uitgekamd op zoek naar leuke vogels: ‘Te land, ter ‘zee’ en in de lucht’.
Uitzicht op het Hoekse moerasbosje © Tijs van Neerbos
De Tussenbult met De Badkuip © Tijs van Neerbos
Twee heuvels van de vroegere vuilstortplaats hebben we bedwongen namelijk de ‘Tussenbult’ met het kunstwerk ‘De Spoortunnel’ en Heuvel B vlakbij Outdoor Valley. Deze heuvel is sinds 2015 flink op de schop gegaan. De oude begroeiing is volledig weggehaald en er is een nieuwe afdeklaag op het puin aangebracht, waarna er weer jonge boompjes aangeplant zijn. Verder zorgt de natuur zelf voor de nieuwe bodembedekking: wat een variatie aan wilde, bloeiende planten.
En…wat zagen jullie? © Tijs van Neerbos
Alle 12 vroege Rangers waren keurig op tijd – 8.30 uur. Na het uitdelen en het scherp stellen van de verrekijkers zijn we in 2 groepjes op stap gegaan. ’s Middags splitsten we de 12 Rangers ook in tweeën. In ieder groepje was een telescoopkijker, dankzij de eigenaars Cor en Hans. Achter onze eigen parkeerplaats ging het ene groepje rechtsaf richting Tussenbult en het andere groepje linksaf richting Heuvel B. Je kunt niet zeggen, dat we ’s morgens meer vogelsoorten zagen dan ’s middags. Wel was het duidelijk dat je ’s morgens meer vogelgeluiden hoorde. Zo hebben we de koekoek alleen ’s morgens gehoord. Ook de tjiftjaf, die ongeveer z’n eigen naam zingt, hoorde je vaker. We hebben dit vogeltje prachtig in een klein struikje kunnen bewonderen.
Eigenlijk zou je van alle 4 de groepjes een uitgebreid verslag kunnen maken. Dat gaan we hier niet doen; we beschrijven wel een aantal hoogtepunten.
Moeder fuut en 5 gestreepte boefies © Ad Somers
‘En dan gebeurt het ineens: wat een tafereeltje; echt om van te genieten. Ma en pa fuut met vier jongen. Snel de grote kijker erop gericht en genieten maar. Twee jongen op de rug van ma. Vleugels een beetje gespreid, zodat ze er niet afvallen. Dan klimt de derde en vervolgens de vierde op de rug van ma. Heerlijk veilig bij mama op de rug en maar dobberen in het zonnetje. Papa maakt het feestje compleet en vangt een visje. Hij geeft het aan mama, die het vervolgens achter op haar rug laat vallen voor haar jongen. Wat een leuk gezinnetje die futen’ (tussenverslag van Ben).
Alle groepen hebben de jonge futen in hun boevenpakjes ook gezien, maar dat voeren was toch wel heel gaaf.
Opperste concentratie © Catolien Vermeulen
Vanaf een bank op Heuvel B zagen we beneden een kleinere versie duikboot namelijk de do-daars. Eigenlijk is het dod-aars, want hij is te herkennen aan het vuilwitte dotje met poederdons op z’n achterste. Typisch geluidje: even terughalen via een app. Even weer afdalen naar het Hoekse moerasbosje. In de plas dobberde van alles: kuifeenden, slobeenden, krakeenden, meerkoeten, waterhoentjes, wilde eenden –wat een prachtig gekleurde woerden. De telescoopkijkers konden mooi inzoomen op het nest van een knobbelzwaan. Helaas de blauwborst van vorig jaar was er niet. Jochem wist het nog precies. Hij heeft wel ergens anders al jonge eendjes (pijltjes) gezien.
De jumbo-duikboot is wel de aalscholver. Je ziet ze met gestrekte hals regelmatig overvliegen. Vanaf de ‘Tussenbult’ zagen we beneden 12 aalscholvers samen jagen; wat een perfecte samenwerking. Ze joegen de vis een hoek in en konden daarna met z’n allen ‘smikkelen en smullen’.
Net de Betuwe – kersenbloesem © Karin van der Graaff
Onderweg hebben we regelmatig spechtenholen in bomen gezien; helaas was de timmerman of timmervrouw zelf niet thuis. Het lachen van de groene specht is altijd weer een belevenis; even terughalen via een app: ‘ja….dat is ‘m echt!
Een groepje van 6 holenduiven zie je niet zo vaak. De (dikke) houtduif met een witte vlek in de nek wel. Holenduiven hebben een groene vlek in hun nek en lijken wel wat op postduiven. Ze nestelen vaak in konijnenholen. In tuinen zie je regelmatig de slankere Turkse tortel. Tijdens onze wandeling hebben we ze niet gezien; het is meer een tuinvogel. Eén van de Rangers vond de ontplofte sigaren van de grote lisdodde net suikerspinnen.
Kleine fladderaars (vlinders) hebben we ook gezien. Een leuke waarneming was het oranjetipje. Alleen het mannetje heeft oranje tipjes op de vleugels; het vrouwtje niet. Daardoor lijkt ze op het koolwitje. Citroentjes en dagpauwogen zag je regelmatig. Zodra de temperatuur stijgt worden de (koudbloedige) vlinders steeds actiever.
Even op het witte bruggetje poseren © Karin van der Graaff
De steile beklimming van Heuvel B ©Tijs van Neerbos
Het was deze ronde best een pittige wandeling. De meeste kinderen zijn daar glansrijk voor geslaagd. ‘De laatste loodjes wegen vaak het zwaarst’; bij een enkeling was dat al ‘het eerste loodje’.
In Het Trefpunt wachtte hen drinken en een chocolade eitje. Alle Rangers mochten een mooie vogelzoekkaart meenemen en een sticker van de koekoek, de vogel van het jaar. Voor de liefhebber was er ook nog een (oud) tijdschrift ‘Vogels’ om thuis te verknippen en te plakken.
Cor en Hans, dank voor de deskundige inbreng en vooral voor jullie telescoopkijker. Dank ook aan de fotografen, de gastvrouw van Het Trefpunt en de vaste crew van de kinderwerkgroep van Rotta.
Op zaterdag 13 mei 2017 gaan we op zoek naar spinsecten (spinnen en insecten). Best spannend! Misschien tot dan.
Verslag Gert Jansen
