Zaterdagochtend 19 augustus om 8.00 uur verzamelen wij bij de Capelse Brug in de stromende regen.
Vol goede moed en hoop op beter weer gaan we met vier auto’s en zestien Rotta leden op weg naar de Kalmthoutse Heide in België. Daar aangekomen begint de zon al zachtjes aan door te komen. Het belooft een mooie dag te worden.
De eerste blikken van mooie wolkenpartijen en een prachtig ven met flinke pollen van het pijpenstro. Pijpenstrootje is een van de grassoorten die een rol spelen bij de vergrassing van heidevelden. De naam heeft te maken met de holle stengel die gebruikt werd om de steel van een pijp schoon te blazen. Ook de pitrus is hier te vinden. De pitrus is gevuld met een wit sponsachtig merg: dit weefsel transporteert zuurstof naar de wortels waardoor de pitrus op zuurstofloze grond kan groeien. Dick weet ons van alles te vertellen. In de verte wordt er een buizerd gespot.
Al snel lopen we tussen de heidevelden door. Meerdere soorten hei, waaronder de dopheide. Ook zien we de zonnedauw en er wordt een waterjuffer gespot. De waterjuffer is deze dag een bezig bijtje en valt niet vast te leggen op de foto. De botanische naam van zonnedauw is Drosera en is afgeleid van het Griekse woord ‘drosos’ wat dauw betekent. Vervolgens moeten we over een hekje klimmen aangezien er schapen en runderen vrij grazen. Dit is nodig om de heide vegetatie in stand te houden. Onderweg hebben we wel de indruk dat er meer gegeten/gegraasd moet worden, want de berken en dennen woekeren flink op sommige plaatsen.
Regelmatig vliegen er zwermen vogels over. Dit zijn de postduiven die tussen Nederland, België en Frankrijk vliegen. Spectaculair in mijn beleving, nooit geweten dat dit postduiven zijn!
Op een spontaan moment houden we pauze om een hapje en een drankje te nuttigen. Gewoon zomaar midden op het pad genietend van al het moois en de rust. De sfeer is gemoedelijk en alles is gewoon goed. Als we verder lopen zien we een schaapskudde en zwarte koeien en kalveren die hard rennend de weg oversteken. Ik vraag mij af hoeveel keer de schaapskudde in de loop der tijd op de foto is gezet. Het blijft telkens weer een boeiend schouwspel.
Wat we nog meer tegenkomen zijn: een groene specht, een torenvalk, boompieper, meerdere mezen waaronder de kuifmees. En ik heb er vast nog een aantal gemist.
Dan is er koffie. Koffie en wat lekkers erbij, warme appeltaart gemaakt van gouden appeltjes. Want nee, de warme appeltaart is niet goedkoop, maar wel lekker. We snuffelen nog wat rond in een bezoekerscentrum waar veel opgezette dieren te zien zijn. We kunnen goed zien hoe groot/klein de dieren zijn. Veel dieren kom je niet zo snel tegen, zoals een das, marter, hermelijn, vogels en roofvogels.
Een zomereik of een wintereik?
We leren onderweg over de zomereik en de wintereik. Hoe is het ook al weer? De blaadjes van de zomereik zitten direct vast aan de tak, de blaadjes van de wintereik hebben een steeltje die vast zit aan de tak. Bij de zomereik zitten de eikeltjes op een steeltje en bij de wintereik niet. Het eikeltje dat op een pijpje lijkt heeft voor mij een nieuwe naam gekregen: het neuswarmertje. Met dank aan Marijke! Ik hoop dat ik het goed heb. Verder hebben we nog met aandacht een bijenwolf (‘gele graafwesp’) gadegeslagen waar Dick een prachtige foto van op Facebook heeft gezet. Hetzelfde geldt voor de bastaardzandloopkever.
We hebben een heerlijke wandeling gehad met zon, wolken en soms een klein miezerig regenbuitje. Daardoor zijn de geuren van de bomen en planten extra goed te ruiken. Moe en voldaan na een tocht van zo’n 10 kilometer, gaan we om 16.00 uur weer huiswaarts.
Met dank aan Dick Hoek, Henk Zomer en collega’s Rotta leden!
Verslag en foto’s: Yvonne Langendoen
Henk Zomer
