Op 5 november was ons vogelend volkje in rep en roer: een jonge ijsduiker op de Zevenhuizerplas. Dat was nog nooit vertoond, en deze eend komt in Nederland hoogst zelden zo ver het binnenland in. Ik zag ze binnenslands alleen in Canada, maar ja, dat was toen we nog op reis konden.
Na enkele dagen waarin het beestje zich op ruime belangstelling mocht verheugen zagen geoefende vogelaars dat het gedrag van deze prachtige vogel tot ongerustheid aanleiding gaf: hij was duidelijk niet fit, en het voedsel van de plas was kennelijk niet toereikend. Uiteindelijk werd, toen het aan de waterkant verscheen, tot een reddingsactie besloten met Chris van Rijswijk en Rob Belterman in de hoofdrol: Chris als redder en Rob als leverancier van handschoenen, omdat rekening gehouden moet worden met vogelgriep. In de fietstas en vervolgens op naar de Vogelopvang Karel Schot er mee, waar het dier het helaas niet redde: al snel kwam de mededeling dat het was bezweken.
Net als bij de papegaaiduiker in de Dordtse singel vorig jaar moeten we na de aanvankelijke euforie vaststellen dat een zeldzaamheid niet altijd feestelijk is.
Deze belevenissen heb ik uit de tweede hand, opgetekend aan de hand van het getuigenverslag van Rob Belterman, die ook de maker is van de foto. Een en ander uiteraard met zijn toestemming.
Het verslag van Chris van Rijswijk met foto’s is te vinden op http://birdshooting.nl/index.php/blog/553-ijsduiker-naar-de-opvang
Tekst: Josien Hofs
Foto: Rob Belterman
