Overal sneeuw! Heel Nederland ligt plat.
Uit alle hoeken, holen en gaten klinkt direct alweer de luide roep om die grote schaatstocht te organiseren. Da’s wel een dingetje uit de Amsterdamse grachtengordel, las ik ergens, in Friesland was er niemand die erom maalde. Gelukkig was er een gezaghebbende ijsmeester van de vereniging die pertinent was en zei dat er “geen tocht der tochten zou komen: het idee was te zot voor woorden”.
Rust zoeken in een natuurgebied is de beste remedie om te ontvluchten aan het coronaspook, aan het dagen achtereen binnen moeten zitten, thuiswerken zonder contact met collega’s en jengelende kinderen die ook met hun tere zieltje onder de armen lopen.
In het weekend gaan we even een lekkere wandeling maken, ‘corona volente et sine Rutte’. Als corona het toestaat en even zonder Rutte trekt iedereen er massaal op uit om even ‘tot rust’ te komen in het bos of op het strand.
Maar dat valt wel weer tegen. Iedereen van onze kudde schijnt dezelfde instinctmatige drift te hebben, allemaal tegelijk! Met z’n alluh, met z’n ahhalluh, zong Hennie Huisman ooit en dat hebben we goed in de oren geknoopt.
Ik zou dit eigenlijk niet moeten schrijven, maar ik doe het toch. Er zijn nog heel fijne rustige plekjes, maar dat moet je niet verder vertellen, hoor.
In het Rottemerengebied kan inmiddels volop worden geschaatst. Daar hoor je bijna niemand over en dat moeten we maar zo houden.
Ook in De Groenzoom is het ongekend stil. Op de afgelopen eerste sneeuwdag waagden zegge en schrijve drie mensen zich in de stilte van dit natuurgebied: twee wandelaars met hun hond en ik zei de gek. Heerlijk rustig, opwaaiende sneeuw, straffe wind, knisperende verse sneeuw onder mijn fietsbanden en schoenen, een beetje glibberen, glijden en schuifelen. Veel mooie foto’s gemaakt. De allesoverheersende rust is helend en geestverruimend. Even lekker achter mijn computer vandaan.
Teveel volk geeft onherroepelijk verstoring van de natuur. Alle dieren liggen nu heel stil, op de grond diep verscholen onder grote pollen gras en biezen, in het struweel en in het riet. Met de lage temperaturen en gebrek aan voedsel kunnen ze slechts interen op hun vetreserves. Verschrikt opvliegen of wegrennen kost kracht en veel energie. Geef ze rust, ga niet van de paden af, loop niet door de velden en houd de hond aan de lijn.
Ik wens iedereen evenveel genot als ik.
Tekst en foto’s: Jan Smith
