Begin maart gingen we met een klein ploegje, op aangeven van boswachter Jonathan Leeuwis, op zoek naar de rozetten van de bijenorchis (Ophrys apifera), die al hier en daar waargenomen zouden zijn in het Rottagebied. En ja hoor, we troffen minstens 150 rozetten aan. Dan is het spannend of ze ook tot ontwikkeling komen, dat is niet vanzelfsprekend bij deze soort.
Bijenorchis
Afgelopen week was een van de oplettende natuurliefhebbers uit onze gelederen, Threes Lekkerkerk, de eerste die een aantal bloeiende exemplaren aantrof. Dat leidde uiteraard tot opwinding, en we togen er met een corona-proof groepje van drie op uit. Tot onze grote vreugde en verrassing zagen we bij een eerste inventarisatie al tientallen exemplaren.
Het is een prachtige soort, die vrij klein blijft, dus gemakkelijk over het hoofd gezien kan worden tussen de hogere grassen en andere planten. Opvallend is dat er van de rozet weinig tot niets overblijft, wat zwart wegterend blad, dat is het dan. De plant heeft een voorkeur voor kalkgrasland, en kan op onverwachte plekken zoals wegbermen aangetroffen worden. Oorspronkelijk werd hij alleen in Limburg gezien, in de Rijnmond komt hij al meer voor, zij het nog steeds vrij zeldzaam.
Naakte lathyrus
Intussen is de naakte lathyrus in het werkgebied door meerdere mensen als waarneming gemeld, er zijn enkele vindplaatsen. Dit is een echt zeldzame rode-lijstsoort, en een bijzondere gast hier. Het lijkt er op dat de plant zich goed voelt op die plek, want er staan er inmiddels een stuk of 10.
De brede orchis in het Ommoordse veld is een lokale bezienswaardigheid aan het worden, menigeen is er al een kijkje gaan nemen. Op dit moment is hij bijna uitgebloeid en vanaf het pad al nauwelijks meer te zien. De veel algemener voorkomende grote ratelaars die nu de paden flankeren is trouwens het aankijken ook zeker waard. Vlak langs het pad tref ik ook de veldlathyrus.
Graslathyrus
En laten we de kleintjes niet over het hoofd zien. Het ruw vergeet-mij-nietje heeft een minuscuul maar onmiskenbaar bloemetje, en nauwelijks blad. Overal zien we de hopklaver, ook een kleintje. De gevlekte rupsklaver was me nog niet eerder opgevallen, niet zeer algemeen maar zeker ook niet zeldzaam, die groeit en bloeit ineens op het dijkje bij het wijkpark tegenover mijn huis. De vrij zeldzame graslathyrus die ik in het Bentwoud zag is ook klein maar door de felrode kleur niet over het hoofd te zien.
Tenslotte een zeer veel voorkomende misschien niet erg populaire plant maar eentje die zo prachtig in bloei aan het komen is, in allerlei verschijningsvormen, de distel: kruldistel, kale jonker, akkerdistel, speerdistel.
Tekst en foto’s: Josien Hofs
Opmerking: van beschermde en (vrij) zeldzame soorten worden geen exacte vindplaatsen vermeld op openbare media.
