Herfstexcursie Lage Bergse Bos-Rotta

Aantal deelnemers : 33; gidsen Rien van der Vorm en Dick Hoek. We verzamelen bij het voormalige restaurant “Het Hoekse Hout”.

Geweizwammen

Zwerminktzwammen

Inktzwam

Een paar vissers ontwaken en staan nog slaperig en wat verdwaasd die grote groep Rotta-gangers aan te staren. “Het Hoekse Hout” is één grote puinhoop: de ruiten zijn ingegooid, het terras is een grote bende en het geheel wordt overwoekerd door klimop. Al met al geen vrolijk gezicht. Wellicht dat vleermuizen dit onderkomen t.z.t. zullen ontdekken. Het probleem is dan dat het restaurant niet afgebroken mag worden. In betere tijden hebben mijn vrouw, mijn kinderen en ik hier menige versnapering genuttigd.

Sinds 1 januari 2017 zwaait voorlopig Staatsbosbeheer (SBB) de scepter over het Lage Bergse Bos (LBB) en de rest van het Rottemerengebied. SBB is gericht op recreatie, maar heeft ook oog voor de natuur. De Gemeente Rotterdam heeft een belangrijke stem bij het beheer want zij betaalt hier voor tachtig procent de rekening. Er zullen in de komende jaren veel bomen verdwijnen om zo de veiligheid van de recreanten te kunnen garanderen. Het bos is nu zo’n vijftig jaar oud en veel snel groeiende pioniersbomen (waaronder veel populieren) zullen het loodje moeten leggen.

Wat zien en horen we zoal aan vogels : een groene specht die ons zit uit te lachen, roodborsten die ook in de winter hun eigen territorium verdedigen met hun zang. Je hoort soms hun Noord-Europese accent, u weet wel, die o met een streep erdoor en iets dat lijkt op smörrebröd. Staartmezen en pimpelmezen leven graag in groepen. Een gaai is druk bezig zijn eikels te verstoppen. Soms vergeet hij waar hij die eikels verstopt heeft, die eikel, en dan zijn er een paar eikenbomen geboren. We zien eksters en een groot eksternest met dak. Zo probeert de ekster zijn nakomelingen te beschermen tegen kraaien. Ganzen, wilde eenden en een boomkruiper sluiten de rij.

Gele trilzwam

Aardappelbovist

Esdoornhoutknotszwam / dodemansvingers

Er staan nog heel veel paddenstoelen, de sporendragers van de zwam, de eigenlijke plant, zoals de appel de vrucht is van de appelboom. Je kunt ze dus gerust plukken, alleen het is niet zo leuk voor andere mensen als alle paddenstoelen geplukt worden. Laat ze dus lekker staan en iedereen kan er dan van genieten. We zien gerimpelde korstzwam, waaierzwam, judasoren (voornamelijk op vlieren), inktzwammen, zwerminktzwammen, glimmerinktzwammen, zwavelkoppen, een platte tonderzwam, aardappelbovisten (die spuiten hun sporen naar buiten als er iets op de bovist valt), een heksenkring van nevelzwammen, een esdoornhoutsknotszwam (driemaal woordwaarde bij scrabble) oftewel dodemansvingers, bloedsteelmycena, plooirokjes, schubbige bundelzwam en een gele trilzwam.

Dode essen

Planten: abelen, ze hebben wybertjes-vormige huidmondjes en ze kijken je vaak aan met een groot boos oog. De bladeren van de abelen hebben platte stelen en dit geeft bij wind een bepaald soort geruis. Er staan dode essen, doodgegaan door het vals essenvlieskelkje, verspreid vanuit Polen. Een zomereik. De eikels staan op steeltjes en de bladeren zitten dicht op de tak. Bij de wintereik, die voornamelijk voorkomt in het oosten, is dit net andersom.

Tak van bloeiende gewone vogelkers

Een gewone vogelkers staat in bloei, heel bijzonder zo in de herfst. Korstmossen en bekermos zitten op een boom. Er staan nog wat reuzenbalsemienen, agressieve exoten, wilde liguster met zwarte bessen, wilde aalbes, bramen, look zonder look en kornoelje. Dit was zo maar een greep uit hetgeen we gezien hebben.
Het weer was mooi zonnig en de gidsen hadden hun handen vol om al die vragen van 33 deelnemers te beantwoorden. Zoals we van Rotta gewend zijn: elke gids hield zijn hoofd koel. Coole gasten die gidsen.

Dank aan de gidsen en aan alle deelnemers.

Verslag en foto’s: Piet Mulder