Gids: Aria van Ballegoie. Aantal deelnemers: 24.
De Zevenhuizerplas (ZHP) is ontstaan door zandwinning. Het zand werd gebruikt om nieuwe woonwijken aan te leggen.
Het aandachtige publiek en onze gids Aria
De plas is plm. 40 meter diep, de bodem van de plas is heuvelachtig. We horen en zien meteen al een halsbandparkiet. Het is een exoot. De vraag is: is het een invasieve exoot? Invasieve exoten verdringen de “autochtone” vogels. Is dit bij de halsbandparkiet het geval? Hij maakt wel gebruik van spechtenholen, maar hij verjaagt de spechten niet. Spechten vinden het niet erg als halsbandparkieten gebruik maken van hun holen, want spechten roffelen er graag een paar gaten bij.
Op de Plas
Stormmeeuw
Op de Plas zien we veel eenden en meeuwen: kokmeeuwen, zilvermeeuwen en een stormmeeuw op een paal, wilde eenden, krooneenden (de provincie Zuid-Holland heeft voor deze eend geen jachtvergunning gegeven) en smienten, ook wel fluiteenden genoemd. Ze hebben een beetje dat Oost-Europese en Russische panfluit geluid. De plas is ook goed voorzien met kuifeenden en meerkoeten. Er wordt door iemand uit de groep gezegd dat de trekvogels uit het oosten vogelziekten veroorzaken en verspreiden. Een gezonde vogelpopulatie wordt niet zo gauw ziek. Het zijn vooral de vogels die ziek worden die in groten getale in een niet-natuurlijke omgeving zitten. Deze vogels hebben ook geen goed afweersysteem. Denk maar aan die honderdduizenden kippen op een kluitje. Verder nog wat knobbelzwanen (de knobbel is bij het mannetje veel groter dan bij het vrouwtje). Kleine en wilde zwanen zie je hier niet. Dat zijn meer vogels van het platte boerenland. We zien bij de eilandjes nog drie dodaarzen (een dodaars is onze kleinste fuut, het is een echt duikertje).
Er vliegt ook nog het een en ander over: koperwieken, kramsvogels, merels, zwarte kraaien, een gaai en wat eksters. Hoog in een boom zit een eksternest. Een ekster maakt een dakje op zijn nest. Zo beschermt zij of hij de eieren tegen zwarte kraaien. Het dakje is, zoals bij veel daken in Nederland, door de storm eraf gewaaid. We zien een roodborst, pimpelmezen die hun zilveren belletjes laten horen en koolmezen.
Het verdronken populierenbosje
Het populierenbosje
Het populierenbosje gezien vanuit het rietveld
Dit populierenbosje wordt kaler en kaler. Er is nu bijna niets van over. In de dode stammen zitten veel gaten van de grote bonte specht. We zien er zelfs eentje. Spreeuwen zijn gek op die gaten. Boven op een stam zit een houtduif. Aria wijst ons op een els, een echte Hollandse boom. Rond het populierenbosje groeien veel elzen. Ze houden van wat natte grond. Denk maar aan een elzenbroekbos. Putters en sijsjes zijn tuk op de zaadjes die in de elzenproppen zitten. In het rietveldje bij het vogelscherm zit een cetti’s zanger. Zien doen we hem natuurlijk niet. Het is een zeer luidruchtig vogeltje. Hoe meer geluid je maakt, des te harder gaat hij zingen of schetteren. Het is maar net hoe dat geluid in je oren binnenkomt. Ergens in een bosje zie ik een ransuiltje.
Houtduif op dode stam
De Bonk
Hier hadden ze het onzalige idee om ruim dertig villa’s te bouwen voor mensen met een iets hoger inkomen dan modaal. Gelukkig is dit plan door het vele en felle verzet in de prullenbak beland. We zien hier, zoals altijd, veel soorten ganzen: grauwe ganzen (we zagen trouwens ook regelmatig groepen grauwe ganzen overvliegen), nijlganzen, Canadese ganzen en brandganzen. Een blauwe reiger stond in het blauwe hineins te staren. Een blonde en een bruine buizerd waren een lunch aan het uitzoeken. Natuurlijk zaten ze op een paaltje. Dat hoort zo bij buizerds. Terug bij de auto of de fiets werden we uitgezwaaid door een vrouwtje torenvalk.
Peter en ik zagen op onze fietstocht terug nog een groepje van vijf staartmezen bij de Rotte en een fazanthaan bij de skiberg.
Onze gids Aria
Aria heeft van alle vogels een uitgebreide beschrijving gegeven. Ik heb dat hier niet gedaan. Wil je meer weten over de vogels die we gezien hebben, kijk dan in je vogelboekje.
Aria, hartelijk dank voor het rondje ZHP. Ik zou zeggen: “Het is de hele dag feest als je met Aria op excursie bent geweest”.
Verslag en foto’s: Piet Mulder
