13 februari 2016, Excursie naar de Eendragtspolder (EDP) en de Zevenhuizerplas (ZHP).
Gids: Rien van der Vorm. Aantal deelnemers: 14.
Op de parkeerplaats aan de Middelweg worden we begroet door een groepje putters, zittend en foeragerend rond en in wat elzen. Putters zijn gek op de zaadjes in de elzenpropjes. Er vliegen wat vinken, groenlingen, zilvermeeuwen en houtduiven over. Bij het singeltje zit een waterhoen heel eenzaam te zijn. Waterhoenen zijn doorgaans heel schuw en hun nesten zijn goed verborgen. Dit in tegenstelling tot zijn neefje de meerkoet. Die heeft zijn nest open bloot in ’t zicht en is verre van schuw. We wandelen naar de EDP en zien direct al meerkoeten, wilde eenden, een fuut, een gaai,spreeuwen, koolmezen en pimpelmezen. De torenvalkkast bij de kassen is nu nog leeg maar in het voorjaar zit daar zeer zeker weer een heel gezinnetje in. Altijd zie je dan pa of ma op de uitkijk zitten. Even verderop : grauwe ganzen, een veldleeuwerik, een vlucht kieviten en tegen de dijk scharrelen drie holenduiven hun kostje bij elkaar. Heel bijzonder want je ziet niet zo vaak holenduiven.
De eilandjes aan de andere kant van de dijk zijn onderwater gezet. Waarschijnlijk is dit permanent. In augustus zijn er internationale roeiwedstrijden (WK). Het water moet dan een meter omhoog. Ze hebben dat nu al gedaan want in het broedseizoen mag je volgens de flora- en faunawet geen broedgebieden onder waterzetten. Na de WK roeiwedstrijden gaat het waterpeil weer omlaag waarschijnlijk met zo’n centimeter of 60. De watervogels die gewoon zijn om op de eilandjes te broeden moeten hun heil nu ergens anders gaan zoeken. Die vogels moeten niet zo zeuren, er is daar plek genoeg. Op de plas bij de roeibaan zien we smienten (fluiteenden). Ze fluiten met een duidelijk Russisch accent. Een fraaie slobeend zwemt daar statig rond. Een dodaars, kuifeenden, aalscholvers en Canadese ganzen maken het plaatje compleet. Voorbij de uitkijktoren scoren we een blauwe reiger, een paar grote zilverreigers (gele snavel en zwarte poten), een knobbelzwaan, tafeleenden, brandganzen, veldleeuweriken en zwarte kraaien.
We gaan van de gebaande weg af en we klunen door modder en drassig gras naar de ZHP. Hier zien we watervogels die we al eerder in de EDP gezien hebben, maar er staat ons nog een grote verrassing te wachten : krooneenden en krakeenden. Hier doen we het nu allemaal voor. Onze tocht voert ons langs het verdronken populierenbosje. Hier is veel gemaaid en gezaagd zodat er weer plaats is voor nieuw riet en nieuwe planten. Het was een zeer plezierige en aangename wandeltocht. Rien, bedankt voor alles wat je ons hebt laten zien en wat je ons hebt verteld, ook dank aan alle deelnemers en tot een volgende keer.
Piet Mulder.
