Zaterdag 26 mei gingen we met maar liefst 24 enthousiaste Rangers op pad om vogels te spotten.
Het was een zwoele lentedag met volop zon, dus er liepen wel wat zweetdruppels tussen de ogen en de verrekijker. Het was goed zoeken, maar wat een scherpe vogelspotters! Alle jonge meerkoeten zijn geteld en zelfs boven op de Uitkijktoren zagen ze weer nieuwe vogels badderen, zingen of voorbijvliegen.
Het gebruiksmateriaal voor vandaag © Esmeralda
Vogelkleding en bestek
Bij binnenkomst mocht er meteen een mooi blad Vogels (Vogelbescherming red.) uitgezocht worden. Wat een mooie vogelfoto’s staan daar op en in! Dat blad kon meteen met papa of mama mee, want de handen moesten vrij zijn voor de verrekijker.
Inleidende informatie van Sem © Esmeralda
Sem begon binnen met een verhaal over vogels. Hij vroeg welke vogels de Rangers al kenden en vertelde ons over de vier verschillende soorten veren van vogels. Waar zijn slagpennen voor? De slagpen is de grootste van de vier soorten veren van een vogel. Door de slagpennen kan een vogel vliegen, omdat deze veren groot genoeg zijn zodat ze hem in de lucht kunnen houden. Staartpennen zijn de veren in de staart van een vogel. Ze zijn eigenlijk het stuur van de vogel bij het vliegen en hij gebruikt ze ook om te remmen. En die zachte donsveertjes dan? Waar zijn die belangrijk voor? Dons is een laag fijne, zachte veren die de warmte vasthoudt tijdens de kou. Dit helpt natuurlijk ook bij het uitbroeden van eieren. Een dekveer is een veer van een vogel die eigenlijk alleen helpt om de vogel warm te houden en ‘aan te kleden’. Deze veren bedekken het grootste deel van de vogel.
Ook vertelde Sem over de verschillende soorten snavels van vogels. Eigenlijk is dat hun bestek en handen bij elkaar. Een vleesetende roofvogel heeft echt een hele andere snavel (haak) dan een vogel die zaden eet (vink met een kegelsnavel) of insecten (specht met spitse snavel). De snavels zijn dus aangepast aan het eten van de vogel. Dit kon je goed zien aan de verschillende snavels van vinken op de verre Galapagoseilanden. Op elk Galapagoseiland hadden vinken nét even een andere snavel en dit had dus te maken met het soort eten wat deze vinken op dat eiland konden vinden. Wat is dat toch eigenlijk ongelofelijk bijzonder! Dankjewel Darwin!
Wat zien we daar voor een rare vogel? © Jasper
Maar nu werd het tijd voor het echte veldwerk, want daar leer je toch het snelst en het meest. Iedere Ranger zocht een goede verrekijker uit. Er werd eerst goed aandacht besteed aan het kunnen kijken door zo’n verrekijker. Zie je één beeld? Is het scherp? Iedereen had het door en toen konden we naar buiten!
Wat zien/horen we daar? © Clen
Dobbert daar iets op het water? © Karin
Erop uit
De ochtendgroep had meteen geluk want na de ekster liet de buizerd zich cirkelend boven ons zien. Wow! De kraai bleef gelukkig goed op een tak zitten; zo konden we hem eens goed bekijken. En wat kon je dat goed zien door de telescoop! Nog zo’n zwarte vogel zat lekker stil, maar nu op een lantaarnpaal. Dat was een aalscholver die zijn veren aan het drogen was. Onderweg zagen alle groepen een aantal stellen meerkoeten met zeer schattige mooie/lelijke jongen, eksters, kraaien, houtduiven, kauwen, kokmeeuwen, futen, wilde eenden, een krakeend en een kuifeend.
De schattige familie meerkoet © Jasper
De bosvogels lieten zich wat lastiger zien met dat warme weer. Vogels kun je natuurlijk kijken, maar veel van die vliegende vlerken zie je dus helemaal niet! Die kun je eigenlijk alleen maar horen. We hoorden de tjiftjaf en probeerde het geluid van de roodborst goed in ons op te nemen. Maar wat blijft dat lastig, zeg!
Een pluizentapijt van de populier © Clen
Na een lekkere pauze met een kaakje en een sapje konden we weer door met frisse moed. Onderweg zagen we ook veel ander natuurschoon en veel rupsen. Hele bomen waren ingepakt door de rups van de spinsel-/stippelmot. Dat ziet er spookachtig uit. Ook was er een boom (populier) die heel veel pluisde! Het leek wel sneeuw! Eigenlijk deed hij hetzelfde als een paardenbloem.
De kortste route naar de uitkijktoren © Clen
Zij zagen beneden de lepelaar lepelen © Esmeralda
En toen op naar de Uitkijktoren! Dat is toch wel erg leuk én daar is wind! Heerlijk! Dat uitzicht is geweldig! En ja! De ochtendgroep zag daar een enkele lepelaar staan die we nog even goed door de telescoop konden bekijken. Wow, weer een heel andere snavel. Ook zag de middaggroep de grasmus zingen. Het was een verhitte vogelkijkdag met doorzettende en enthousiaste Rangers, zowel doorgewinterde als nieuwe (welkom!). En iedereen kreeg nog een mooie kartonnen vogelkaart mee naar huis van de Gemeente Rotterdam.
Tot de volgende keer!
Zaterdag 30 juni gaan we de sloot eens nader ontdekken.
Namens het jeugdteam,
Esmeralda Eggen
