Vroeg op!
Op zaterdagmorgen om 6 uur was het verzamelen op de parkeerplaats Meijendel voor de Rotta ledenexcursie. De instructie uit de nieuwsflits was vrij simpel: we lopen vanaf de parkeerplaats tot aan de zeereep keren dan terug om een bakkie te doen in boerderij Meijendel en vervolgens terug naar de parkeerplaats. Onderweg moest dan de zingende nachtegaal te vinden/horen zijn.
Vol goede moed op weg dus. Het gekwinkeleer van vele vogels trof ons oor maar de nachtegaal hield zich stil. Waren we dan toch te laat in het seizoen voor het horen van de nachtegaal? Er werd al besloten om volgend jaar in ieder geval 3 weken eerder de nachtegaal te gaan horen, maar plots na een goed uur lopen hoorden we de nachtegaal zingen in het struweel. (niet gezien, dus geen foto) Echt genieten!
met de klok mee: pimpelmees, grasmus, fuut en grote bonte specht. (foto: Hans Zomer)
Natuurlijk woonde de nachtegaal niet alleen in dit schitterende natuurgebied. In het eerste bosrijke deel van de wandeling zagen we de o.a. de grote bonte specht. Halverwege de wandeling zagen we een groepje spreeuwen die geschrokken wegvlogen toen er een sperwer aankwam. Bij een idyllisch uitkijkpunt over een van de vele meertjes vluchtte een ree het bos in. Op het water spotten we o.a. de krooneend. In het tweede deel van de wandeling kwamen we meer in open duinlandschap. Daar werden we onthaald door de tuinfluiter en ook de grasmus deed zijn best door te poseren op een hoge tak en als een leeuwerik omhoog te vliegen en dan naar beneden te duiken.
vlnr: rietorchis (?), salomonszegel, kruipend zenegroen (foto’s: Peter Wienbelt)
Genieten was het ook van de vele soorten bloeiende planten. Arie had daar zijn loep voor meegenomen om de aren van allerlei bloeiende grassoorten in detail te kunnen bekijken. En van dichtbij ziet dat er nog véél mooier uit.
De route leidde ook langs een ondiepe plas waar Klaas in het verleden de boomkikker had gezien. De boomkikker werd echter niet gevonden maar wel een veld met allerlei orchideeën. Je was gewoon bang om er een plat te trappen. Behalve de orchidee waren er nog veel meer bloeiende planten. Arie en ook Riekje herkende er vele en waar nodig bracht de app uitkomst.
Een buitenbeentje was de walstrobremraap, een parasiet waarvan we even niet konden zien waarop hij parasiteerde, hij leek gewoon in de volle grond te staan.
walstrobremraap (foto: Bert van den Bulk)
Uiteindelijk bereikte we Boerderij Meijendel zoals ongeveer gepland was. Door het gemis van Hans was door Bert de route wat lukraak in elkaar gezet, maar het resultaat viel ook hem niet tegen.
Na de fikse wandeling smaakte de koffie opperbest, lekker op het terras in de zon. Daarna wandelden we weer terug naar de parkeerplaats waar we afscheid van elkaar namen. Het was weer een hele mooie, gevarieerde, leerzame en gezellige wandeling
