De winter is nog niet voorbij maar de eerste tekenen van het voorjaar verwelkomen ons al, zoals het klein hoefblad, uitlopende meidoorns en prunussen in bloei. Een grote groep van bijna 30 mensen heeft er zin in op deze ochtend, en gelukkig heeft Rotta voldoende gidsen mee zodat we de groep kunnen splitsen.
Schiebroekse Park
Schiebroekse Park
Het Schiebroekse park doet niet parkachtig aan, zoals een van de deelnemers zei: het is een beetje rommelig. Natuurlijk zijn er paden, hekken en bruggetjes, maar de begroeiing wordt met oog voor diversiteit beheerd: bosjes, open stukken, water, hoge bomen, struiken; dode bomen en takken blijven gewoon liggen. Daardoor is de soortenrijkdom aan ‘bewoners’ groot.
Vleermuizenkast
Vandaag krijgen de vleermuizen extra aandacht, hoewel we ze – nachtdieren in winterslaap – niet te zien krijgen. Het Schiebroekse park en omgeving is bepaald een hotspot. Er zijn meerdere soorten die het park en de omgeving bevolken: vooral dwergvleermuis, rosse vleermuis en watervleermuis. Sommige zoals de watervleermuis kunnen in bomen leven en er wordt eveneens gebruik gemaakt van gebouwen en bouwsels in de buurt. Er zijn nestkasten geplaatst die druk bewoond worden. Er zijn eens 13 vleermuizen tegelijk in een toch vrij kleine kast aangetroffen, lekker warm tegen elkaar aan. Concurrentie is er ook, de koolmees gaat gerust in zo’n kast zitten, bewoond of niet.
Ze foerageren in de omgeving. Hoewel we ons de vleermuizen vaak wat stuurloos fladderend voorstellen, vliegen ze graag in een rechte lijn naar hun jachtgebied, waar ze zich voeden met insecten. Een vleermuis kan tot 1.000 muggen per nacht eten. Ze kunnen oud worden, wel zo’n 30 jaar, en hebben een jong per jaar. De angst voor vleermuizen als ziekteoverbrengers is in ons land niet terecht. Bij ‘onze’ vleermuizen zijn geen voor de mens gevaarlijke virussen aangetroffen, zoals in bv. China, waar de ontwikkeling van het coronavirus wordt toegeschreven aan besmette exemplaren of dieren die erdoor besmet zijn. De kans dat een vleermuis jou aanvalt is verwaarloosbaar. Nadere informatie erover, zoals het risico van rabiës, is te vinden op vleermuis.net. Er wordt veel onderzoek gedaan, omdat het in ons land een beschermde diersoort is. Kijk voor aanvullende informatie op de site van bureau Stadsnatuur.
Het Schiebroekse park heeft uiteraard te maken met de aanleg van wat (hoe ironisch) de Groene Boog heet: de verbinding tussen A16 en A13. Langs de noordkant van het park zal een aarden geluidswal komen, met daar bovenop het fietspad. Er komt een “recreaduct” naar de overkant van de snelweg, voor fietsers, voetgangers, en naar verwachting zullen ook dieren waaronder wellicht de vleermuizen daar gebruik van maken. Op advies van natuurbeschermers van o.a. Rotta is besloten om het breed genoeg te maken zodat er langs de kanten bomen en struiken geplaatst kunnen worden. We zijn benieuwd hoe dat uit gaat pakken.
Schotse hooglanders
Paddenpoel annex drenkplaats Schotse hooglanders
Stadsboerderij Natuurtalent
Intussen stuiten we al wandelend op de kudde hooglanders, en zien en/of horen we o.a. de zanglijster, heggenmus, groenling, roodborst, koolmees, staartmees, vink, houtduif, buizerd, aalscholver, krakeend, wilde eend, nijlgans, ekster, zwarte kraai en de onontkoombare halsbandparkiet. In het park zitten ook ransuilen, bosuilen, sperwers en boomvalken, maar die houden zich schuil.
We eindigen bij het gastvrije en gezellige theehuis van Stadsboerderij Natuurtalent, waar men de ‘overval’ van zo’n 20 gasten tegelijk rustig over zich heen laat komen.
Met dank aan alle bijdragen van gidsen Aria van Ballegoie, ecoloog en vleermuisspecialist Jesse Keyzer, Hans Sanders, Rob Belterman en Jaap van Lien.
Verslag: Josien Hofs
Foto’s: Josien Hofs en Piet Mulder
Roodgerande houtzwam
Elfenbankjes en kogelhoutskoolzwam
