Op woensdagmiddag 16 november was het weer gezellig druk met 19 Kapoentjes en 15 begeleiders. Samen hebben we in Het Trefpunt wat gepraat over de herfst. Op het scherm was een mooie herfst-vertelplaat te zien.

 

 

Lekker ‘volle bak’ © Peter Kibbel

Daarna hebben we nog een PowerPoint over paddenstoelen laten zien. Naast ‘de grote paddenstoel – rood met witte stippen’ heb je ze in alle soorten en maten. Deze groep Kapoentjes weet nu ook dat er geweizwammetjes bestaan en niet te vergeten elfenbankjes. Trilzwammen zijn best wel vies en heksenboter ziet er ook niet zo fris uit. Als afsluiting zagen we hoe – hééééél snel – paddenstoelen uit de grond komen. Voor het kleuterliedje ‘Paddenstoelen in het bos’ was helaas geen tijd meer. De link hebben we later naar de begeleiders gestuurd.

We hadden van alles klaar liggen om binnen te doen, MAAR….we konden heerlijk naar buiten.

Struinen met Ben © Peter Kibbel

Struinen met Carlo © Peter Kibbel

Carlo, Ben en Gert hebben alle drie een groep Kapoentjes en begeleiders mee de natuur in genomen. De kinderen namen een loepje en een spiegeltje mee.

Plaatjes in spiegelbeeld © Mieke Kerver

Met een spiegeltje kun je onder de hoed van een paddenstoel kijken: is het een zwam met hele dunne plaatjes of met kleine gaatjes. ‘En daar komen de sporen uit’, wist één van de kids te vertellen. We ‘struikelden’ niet over de paddenstoelen, maar met zulke super-speurders werd zelfs het ‘piep poepie’ kleinste paddenstoeltje ontdekt. Veel paddenstoelen waren bruin; een mooie camouflagekleur. In de tuin is lang geleden een dikke boom omgezaagd. Een klein stukje van de stam staat er nog. Deze stronk is compleet veroverd door verschillende soorten paddenstoelen, zoals de tondelzwam. Op de stronk staat een klomp – zo’n houten schoen – die al behoorlijk verteerd is. Overal zie je fijne witte schimmels.

 

Amerigo na een modderpakking © Peter Kibbel

Het groepje van Carlo heeft ook een witte schimmel gezien, maar dat was een echt wit paard (zonder sinterklaas). Dat moest volgens hen Amerigo zijn. Hij was hier tijdelijk in een paardenhotel en had net een schoonheidsbad in de modder genomen. De Poetspiet moest ervoor zorgen, dat zijn vacht weer super zou gaan stralen; tsja………

Wat zit er allemaal op die half vergane klomp? © Lisette Boonekamp

In die halfvergane klomp zaten allerlei kleine beestjes verstopt, zoals pissebedden, naaktslakjes en duizendpoten. Het lijkt alsof er nu in de natuur niets te zien is, maar als je goed zoekt zoals onder houtblokken dan is er van alles te zien.

Wat zie je allemaal op deze foto? – camouflage © Mieke Kerver

Het leuke van zo’n groep kleuters en (groot)ouders is, dat je als gids aan beide ‘doelgroepen’ wat kwijt kunt. Uiteraard krijgen de kinderen de meeste aandacht. In onze tuin vonden we nog mooie glimmende kastanjes. De aangevreten rozenbottels zijn het bewijs dat vogels ze heerlijk vinden. Zo kun je wat vertellen over vogels die hier blijven, en over trekvogels.

Drie jonge genietende Musketiers © Mieke Kerver

Twee groepjes zijn nog even naar onze natuurhut naast de parkeerplaats gaan kijken. Om de grote knutselpop met waakhond bij de ingang van de natuurhut werd hartelijk gelachen. Een kampvuurtje bij de boomstammen bedoeld om op te zitten, zagen ze wel zitten.

‘Zoek 5 bladeren met allemaal verschillende kleuren’, is een leuk opdrachtje voor deze tijd van het jaar. Aan de kale takken van de bomen kun je al goed de nieuwe (slapende) knoppen zien. Een late hommel was bij een witte dovenetel nog op zoek naar wat zoetigs. Vaak zijn holletjes in het gras muizengaatjes. Andere sporen van dieren zagen we in het zand van het ruiterpad zoals hoefafdrukken van paarden en de pootafdrukken van (veel) honden met mooi herkenbaar de kussentjes en nageltjes in het zand. Waarschijnlijk zagen we ook een pootafdruk van een konijn.

Op de terugreis naar Het Trefpunt hebben enkele slinger- en klimpieten nog even geoefend met een dik touw. In Het Trefpunt kregen we nog een bekertje limonade en een kaakje.

Het was – weer – een fijne middag, mooi weer en aardige moeders, vaders, oma’s en opa’s. Oh ja, ook héééle gezellige Kapoentjes.

In 2017 gaan we weer met de Kapoentjes op stap; misschien tot dan.

Verslag: Gert Jansen

Op de heenweg zat Deacon al druk te praten over wat hij allemaal van plan was. Hij wilde onder andere een egel vangen.
Op de terugweg had hij nog steeds een regenworm in z’n eigen loeppotje, waarover hij van alles vanaf de achterbank in de auto mededeelde en vroeg. Opeens klonk het: “Opa, hij heeft een baby gelegd!!”