Donderdag 19 oktober vierde Rotta haar 35 jarig bestaan met een puzzeltocht voor alle jongeren bij Rotta.
De wandeling van drie kilometer was uitgezet in het gebied tussen de Hoeksekade en het Hoge Bergse Bos, waarbij het weer goed meewerkte met een lekker zonnetje. Op diverse punten in de route stonden vrijwilligers klaar om aanwijzingen te geven en om wat hulp bij de vragen te verlenen.
Eerst de rebus oplossen en dan op pad! © Valesca
Onderweg bij DE boom – esdoorn-eik-beuk © Valesca
Tussen half twee en drie uur kon er gestart worden maar eerst moest een rebus worden opgelost om te weten te komen waar de route begon. Dat bleek de ‘vergaderzaal’ voor de Rangers, de wilgwam. Een echte wigwam van wilgentenen, groen begroeid met wilgenblad. Vandaar liep de route naar de uitkijktoren, achter de klimberg bij Outdoor Valley. Vervolgens naar het Hoge Bergse Bos en dan over wat bruggetjes weer terug naar het Trefpunt. Er deden 25 kinderen met 11 begeleiders mee.
De beide Ina’s aan de voet van de uitkijktoren met ‘moeilijke’ vragen © Valesca
Puzzelvragen
Samen met mijn naamgenote stonden wij paraat bij de klimtoren waar we de luxe hadden van een bankje met riant uitzicht. Als we ons al hadden willen drukken en een uiltje knappen, dan was dat nooit gelukt, want al snel kwamen de eerste kinderen met hun vragenlijst aanhollen. Er werd soms diep nagedacht. Zo luidde een vraag ‘Aan welk deel van een vogelkop kun je zien wat hij eet?’. Een origineel antwoord was: ‘Aan de kleur’. Na verder doorvragen was het antwoord ‘bijvoorbeeld roze’ want een flamingo is roze en hij eet garnalen, ook roze.
Heerlijk relaxed aan de voet van Heuvel B © Anouk
De vraag ‘Hoe het web van de kruisspin heet’, was – om met Gert te spreken – een instinkertje. Het antwoord ‘een kruis’ kwam vaak als eerste, maar met zo’n web zou de spin snel verhongeren. Dus mochten ze de vorm ook tekenen en dat ging heel goed. Als ze dan eenmaal de vorm voor zich zagen was de link naar een wiel sneller gelegd. Aan zo’n wielweb met al die spaken blijven veel insecten hangen en kan de spin er goed van eten.
De jongste deelneemster Rosalie weet meteen het antwoord op de vraag ‘Noem een ander woord voor paddenstoel’. Terwijl iedereen hard staat te peinzen, roept zij het enige juiste antwoord: ‘Kabouterhuisje!’. Bravo!
De nieuwe uitkijktoren op Heuvel B is 22,5 meter hoog; hoeveel treden? © Valesca
Torenhoog
Dan klauteren en – één van de opdrachten – de treden tellen. Nou daar kwamen toch wel verschillende getallen uit.
Boven aangekomen eerst natuurlijk naar alle kanten rondkijken, want je hebt er een prachtig uitzicht over het Hoge Bergse Bos, weilanden en kassen. Ommoord en Zevenkamp met daartussen de glinsterende Rotte. En wie scherpe ogen heeft, kijkt bij helder weer zelfs naar Zoetermeer.
De moeilijkste opdracht daar boven was misschien wel om één minuut stil zijn en te luisteren naar alle geluiden die je dan hoort.
Wat een uitzicht vanaf de uitkijktoren met al die haarspeldbochten! © Valesca
Eigen omgeving, prachtig!
Voor sommige begeleidende ouders was de toren ook een verrassing. Want het is vaker zo dat je je directe omgeving niet eens zo goed kent. Veel gehoorde reacties waren dan ook dat de natuur hier zo gevarieerd is. Bos, ruigtes en water en dat om de hoek eigenlijk.
De jongste deelnemer was een hond van vijf maanden die smachtend omhoog keek toen zijn bazin in de toren verdween. Ik had dan weer het voordeel dat ik mij even een blije hondenbezitster mocht wanen.
Na de klimpartij werd de juiste wandelrichting aangewezen. Een ‘slinger-de-slang-paadje’, naar rechts het fietspad volgen en maar doorlopen. Al was het een hele afstand, we konden de vrijwilliger die daar stond zelfs aanwijzen.
Checkpoint ‘Rotta’ onderweg © Valesca
Wat zie je daar Rien? © Anouk
Hoe de route daarna verliep kan ik wel raden. Omhoog klimmen naar het kunstwerk waar iedereen een eigen naam aan geeft. Kijken en dan de juiste naam raden. Nog even een moeilijke vraag beantwoorden. ‘Hoe ziet het logo van Rotta er uit?‘. Tja, wat is een logo? Heeft dat met logisch denken te maken? Gelukkig kan de vrijwilliger het goed uitleggen. Bij Rotta kijken ze naar vogels dus houden ze hun kijkers wijd open! Op een drafje naar beneden, over een gouden en een zilveren bruggetje en dan steeds sneller want ze ruiken de stal en willen weten, wie is er..…
Bijna eindpunt kinderpuzzeltocht – ‘Woef’ heeft het ook gehaald © Anouk
In de prijzen gevallen?
Na afloop worden bij het Trefpunt de antwoorden van de puzzel ‘secuur’ nagekeken en daarbij zijn limonade en likkaakjes welkome versnaperingen. Als aandenken aan deze fijne tocht kregen alle deelnemers een flexibel loepje, een dun kaartje dat je altijd mee kunt nemen. En ook een ketting met houten hanger waarop het logo van Rotta ingebrand staat. Een zwaan en een oog. Een mooi aandenken.
Klonk daar een zacht vraagje?
Wanneer is het volgende Rotta jubileum…..?
Dank aan de hele organisatie, van puzzelbedenkers tot koek en zopieschenkers.
Verslag: Ina Geenen
