Gidsen: Rien van der Vorm en Aad Deurloo. Aantal volgelingen: 18.
Het gaat bij deze wandeling vooral om de herfstbeleving. Het is nu echt herfst. Je ziet het aan de bomen en de planten. Ze sluiten een bloeiende periode af en gaan nu een rusttijd tegemoet.
Alles verwelkt, de bladeren vallen af , de geuren en de kleuren verdwijnen langzamerhand, veel vogels zijn weggetrokken maar je ziet ook wel weer nieuwe vogels die hier de winter komen doorbrengen.
foto: gids Rien van der Vorm
De aanleg van het LBB is begonnen in het begin van de jaren zeventig . De eerste bomen die werden aangeplant waren Populieren. De bedoeling was om snel een bos te hebben en veel hout te oogsten. Goede opbrengst. Maar helaas, de markt zat niet te wachten op al dat fluthout, je kon er nog wel klompen van maken, maar de enige afnemers zijn toeristen en een enkele hobbytuinder. De meeste Populieren zijn aan het eind van hun leven. Omzagen en afvoeren kost veel meer dan de houtopbrengst. Dus wordt er veel gesnoeid en bomen die doodgaan moeten maar gewoon omvallen en blijven liggen. “Dood hout doet leven” is het credo van Rien. Op het dode hout komen veel insecten en schimmels en daar komen veel vogels op af. Het is grondstof voor nieuw leven.
foto: Bittere kaaszwam
Over de toekomst van het LBB is veel discussie. Het is een verliesgevend bos. Geen enkele gemeente wil het verlies dragen. De compensatiegelden van de A13/A16 zijn verre van toereikend om het bos rendabel te maken. Gaat het bos naar Natuurmonumenten, naar Staatsbosbeheer of naar de grootste geldverstrekker: de gemeente Rotterdam. Er is een goede Nederlandse oplossing gevonden: een commissie benoemen die zich daar over gaat buigen.
foto: gids Aad Deurloo
Dit jaar is een goed mastjaar. Er liggen volop Eikels en Hazelnoten. In het bos staan geen Kastanjes. De Eiken die er staan zijn Zomereiken. De bladeren zitten vast aan de takjes en de eikels hangen aan lange steeltjes. Bij Wintereiken is dit net andersom, maar die zul je in dit gebied niet zien. Aan de onderkant van de bladeren zitten huidmondjes, deze zorgen voor verdamping van het water. In de winter zou dit fataal zijn voor een boom. Wat doet die boom? Hij laat z’n blaadjes vallen en voorkomt op die manier dat de boom uitdroogt. Op veel bomen zit een rode stip, waarschijnlijk om aan te geven dat de desbetreffende boom moet worden gerooid. Ook een stel mooie, grote Abelen moet hieraan geloven.
We zien Klitten aan Distels. Deze vruchten worden verspreid doordat ze aan de vacht van een dier of aan onze kleren blijven plakken. Vinken en Putters zijn er gek op. We zien Kornoelje met nog wat bessen. De vogels verspreiden de pitjes in die bessen. Als je het blad van een Kornoelje doormidden breekt blijven de twee helften met ragfijne draadjes aan elkaar zitten. Op veengrond (een wat armere grond) staan Brandnetels, Hondsdraf en Varens.
foto: Dodemansvingertjes
Op dode esdoornstammetjes staan Dodemansvingertjes, een zwarte, taaie, leerachtige Zwam in de vorm van vingers. Het verhaal gaat dat men op zoek was naar het graf van Mozart. Toen men dacht het graf gevonden te hebben ging men graven en men zag die Dodemansvingertjes. Die werden aangezien voor de vingers van Mozart. Onmiddellijk stopte men met graven. Die Zwam heet ook wel Mozartzwam.
foto: Gele trilzwam
Er staan Wespenorchissen met de zaaddozen er nog aan. In zo’n zaaddoos zitten wel duizend zaadjes. Op de grond en op allerlei dode stammetjes zitten ontzettend veel kleine Zwammetjes, onder andere allerlei soorten mycena’s. Verder Schorszwammen, Elfenbankjes, Bultzwammen, Inktzwammen, een Plooirokinktzwam, een Gele trilzwam, Geschubde bundelzwammen, Schimmels , Geweizwammetjes , Bruine korstzwam, Bittere kaaszwam, Beukenrussula en Judasoren op de stam van een Vlier. Judas was een discipel van Jezus. Hij heeft Jezus verraden met een kus (de judaskus). Hij kreeg berouw van zijn daad en hij heeft zich toen verhangen aan een Vlier. Saprofyten zijn schimmels en paddenstoelen die alle dooie boel opruimen.
foto: Geschubde bundelzwammen
Op een eikenblad zit een Galwesp. De Wesp legt een eitje en de Eik kapselt dit eitje in. Er zijn insecten die met een legboor een gaatje maken in zo’n gal en daarin ook een eitje leggen. Als dat eitje uitkomt heeft dat kleine insectje meteen te eten, namelijk het wespengalletje. We zien ook nog een blad waar een Mineermot in zit. Deze eet alleen het bladgroen en laat de nerven zitten.
Wat hebben we nog aan vogels gezien en gehoord: een prachtige Roodborst, keurig netjes poserend op een tak, een schreeuwende Ekster, een krijsende Gaai , een Winterkoning en een Torenvalk. Eén van de deelnemers wist een bruine Kikker te vangen. Die leeft op het land maar zijn eitjes legt hij in het water.
Dank aan onze gidsen en dank aan alle deelnemers voor deze prachtige wandeling.
Tekst en foto’s: Piet Mulder.
