Bosuil en dubbelloof

Een streek die je vanuit je Randstedelijke blik niet zo snel op je netvlies zult hebben is het Renkums Beekdal aan de Veluwezoom, een gebied met een imposante geschiedenis, waar ook de Gelderse papier industrie zijn sporen heeft nagelaten. Des te leuker dat de keuze voor de ledenexcursie daar deze keer op gevallen is. Uitgebreide achtergrondinformatie is te vinden op www.renkumsbeekdal.nl.

De beken of sprengen hebben altijd een economische betekenis gehad, er ontstaat dan uiteraard natuur, die op sommige plaatsen uniek is. Het natte grasland in het beekdal wordt aan weerszijden begrensd door twee sprengbeken die water aanvoeren van bovenstrooms gelegen sprengkoppen: de Molenbeek in het oosten en de Oliemolenbeek in het westen. Deze sprengbeken zijn helemaal tot half beschaduwd. De aanwezige oevervegetatie is vrijwel beperkt tot de eerste meter van het water. In deze zone komt regelmatig ‘pluimzegge’ voor. Op enkele plekken groeit de Rode lijst soort dubbelloof, vooral in de diepe schaduw in het noordelijke deel van het deelgebied. En dat hebben we inderdaad aangetroffen.

Dubbelloof © Josien Hofs

Een groep leden is in het kader van het ledenweekend al op vrijdag vooruit gereisd, en dus krijgen we bij het NIVON Natuurhuis in Bennekom een hartelijke ontvangst met versgezette koffie. Vervolgens togen we op pad langs de beken, die door bemaling weinig water bevatten. Het gebied is zeer afwisselend: bos en grasland, hier en daar licht geaccidenteerd, wat leidde tot een boeiende wandeling. En omdat tegen alle voorspellingen in de zon schijnt, genieten we van het schitterende spel van licht en bomen. De variëteit aan bomen is groot, en sommige zijn beslist monumentaal te noemen.
Voor de vogelaars onder ons was de ‘oogst’ beperkt tot de gebruikelijke bosvogels als roodborst, grote bonte en groene specht, boomklever, boomkruiper, koolmezen, en op het grasland grote lijster en troepjes witte kwikstaarten. Gezien het seizoen is niet veel meer te verwachten. Na enig zoeken op aanwijzing van lokale natuurliefhebbers hebben we toch een bijzondere waarneming: een pracht van een bosuil in een els, die zich heel erg goed laat zien.

Bosuil © Dick Hoek

Halverwege leidt de wandeling langs het informatiecentrum annex restaurant voor een kop koffie op het terras. Intussen laat de plantencursus zijn sporen na door een grote belangstelling voor de aanwezige flora. De planten app hebben we deze keer niet nodig want gelukkig is Dick Hoek onder de deelnemers, en hij helpt je snel uit de brand als je aarzelt of het gewoon niet weet. We zien het eerder vermelde dubbelloof, wat dus best bijzonder is.

Daarnaast noteren we meer dan 30 bloeiende soorten, waaronder zeepkruid, kaal én harig knopkruid, gewone hennepnetel, wolfspoot, stinkende gouwe (die helemaal niet stinkt), akkerkool, gewone raket, etc. De naamgeving is altijd weer raadselachtig, en waarom zoveel planten ‘gewoon’ heten terwijl ze alles behalve gewoon zijn? Die 30 is overigens een kleine selectie van wat er echt staat, zo hebben we planten die niet bloeien op dit moment en de grassen gelaten voor wat ze zijn.

Uiteraard zien we veel paddenstoelen, prachtige vliegenzwammen, en enkele stinkzwammen die we al ruiken voor we ze zien. Helaas is de paddenstoelenkennis in de groep aan de magere kant, waardoor we niet alles op naam kunnen brengen, maar de bewondering voor de prachtige groeisels is er niet minder om. Bijzonder vinden we de boomresten van omgevallen of dode bomen, die daar rustig mogen blijven tot ze geheel vergaan zijn, en intussen plaats bieden aan allerlei gasten zoals mossen, zwammen en insecten.
Rond drie uur zijn we na een interessante en ook erg gezellige wandeling terug bij het NIVON huis. Wat zo’n excursie altijd nog een extraatje geeft zijn de onderlinge verhalen over natuurbeleving, al dan niet in het Rotta gebied. Na een kop thee of koffie op het terras keert een deel van ons huiswaarts, en de rest ging naar ik aanneem de bloemetjes buiten zetten. Het was weer een prachtige en welbestede dag.

Aantal deelnemers: 18, roerganger Hans Sanders.
Verslag: Josien Hofs

Arboretum Belmonte – Jeanelle Breemer

Een aantal achterblijvers maakt nog een tripje naar Arboretum Belmonte, een prachtig gelegen park op de Wageningse berg. Belmonte betekent ‘mooie berg’ en het uitzicht over de uiterwaarden van de Nederrijn maakt dat zeker waar. Zagen we een visarend daar in de diepte of was het toch een kiekendief..? Over de goudvinken konden we het gelukkig snel eens worden.
Al met al weer een boeiende en volle dag.

Herfstkleuren in Arboretum Belmonte Wageningen © Dick Hoek

© Josien Hofs