Dat er zich die vroege zaterdagochtend zo’n 30 enthousiaste Rotta-leden bij sportcomplex Roggewoning in Wassenaar hebben verzameld, is te begrijpen. Hoewel met slechts 4 graden nu nog koud en dus reden voor mutsen en handschoenen, belooft het een fraaie zonovergoten dag te worden met temperaturen oplopend naar 15 graden! En dan te bedenken dat men 33 jaar geleden op deze datum de laatste voorbereidingen trof voor een Elfstedentocht…
Als ook de gids-van-dienst is gearriveerd beklimt het gezelschap de steile trap naar de Waalsdorper vlakte/Meijendel. Een duinlandschap met (natuurlijk) veel mulle zandpaadjes, fraaie uitkijkpunten, enkele duinmeertjes inclusief vogelkijkpunten, als ook een stukje bos bij landgoed Voorlinden. Gevarieerd landschap, een prachtige wandeldag en veel te zien en te horen. Zo noteren we als eerste de herkenbare klanken van de winterkoning, gevolgd door de boomklever en grote bonte specht. Kool-, pimpel- en staartmees laten zich wat makkelijker zien.
Dat geldt zeker ook voor de plantjes als mahonie, open rendiermos en bezemkruiskruid, al is de hulp van Dick Hoek daarbij zeer welkom. Een planten-app kan veel, maar blijkt zeker niet onfeilbaar.
Gids Hans houdt er een straf tempo in en beklimt de ene na de andere ‘blanke top der duinen’. (Uit de oude doos: “Waar de blanke top der duinen/Schittert in de zonnegloed/En de Noordzee vriendelijk bruisend/Neerlands smalle kust begroet). Vermoeiend in dat losse zand, maar iedere keer weer lonend als je van het uitzicht kunt genieten.
Op weg naar de waterplasjes kruist een kleine watersalamander ons pad, die natuurlijk uitgebreid wordt gefotografeerd. Dat lukt minder bij de twee reeën, die het hazenpad kiezen als ze de groep horen aankomen. Bij de waterplasjes turven we onder meer fuut, wilde eend en krooneend, een beetje magere score vinden sommigen.
Waar iedereen weer uitermate enthousiast over wordt, is de lunchstop bij boerderij Meijendel en bezoekerscentrum de Tapuit. Niet alleen vanwege de lekkere koffie, maar vooral omdat het even relaxed zitten in het warme zonnetje zo weldadig aanvoelt. De opwarming van de aarde mag dan problematisch zijn, dit is op de 23e februari toch wel even lekker genieten!
Als op de terugweg ook nog een glanskop en een kleine bonte specht zich luidkeels 100% zeker laten identificeren, is dat een passend slot van een heerlijke dag in de natuur.
Tekst: Leo de Rooij
Foto’s: Dick Hoek