Twee volle pagina’s in de Volkskrant en de gemeente op alle netten, waar de meeste mensen nooit van Lansingerland gehoord hadden. En dat alles vanwege de Britse corona variant, of liever gezegd de B117, want waarom zouden we de Britten de schuld geven, die hebben het met de Brexit erbij al moeilijk genoeg. Gelukkig lijken de cijfers mee te vallen, en in het buitengebied heb je er al helemaal geen last van. Afstand houden is er geen probleem, behalve dan voor de honden die even bij je komen snuffelen. Nou ja, gelletje gebruiken en thuis weer handen wassen.
En Lansingerland heeft een prachtig buitengebied, laten we eerlijk zijn. De afgelopen week was ik in de Groenzoom, het Lage en het Hoge Bergse Bos.
Groenzoom
In de Groenzoom moet volgens waarneming.nl heel wat te zien zijn. Daarin werd ik niet teleurgesteld: veel smienten, en ook aardige aantallen kievit, bergeend, slobeend, kuifeend, wilde eend en enkele wintertalingen. Omdat er hier en daar riet gemaaid (of omgewaaid) is heb je nu goed zicht op de plassen. In de weilanden veel ganzen en meerkoeten. Nieuw is dat de paden van naambordjes voorzien zijn, hoewel je er toch al niet echt zou verdwalen zonder. Mijn wens om een enkel bankje neer te zetten is nog niet verhoord, maar misschien past het daar ook niet zo. En het brengt altijd weer rommel met zich mee….
Schotse Hooglanders in Lage Bergse Bos
Het Lage Bergse Bos een paar dagen later: ook grauwe luchten, maar je komt de Schotse Hooglanders weer eens tegen. De plasjes zitten vol wilde eenden en ook hier veel meerkoeten, die in dit jaargetijde gezellig bij elkaar kruipen, om straks in de baltstijd weer flink ruzie te maken. Futen zijn met hun eerste dansjes bezig. Aalscholvers zijn er altijd vroeg bij en ik zie ze op verschillende plekken met de inrichting van een nest bezig. De hazelaars zitten al vol katjes.
Hazelaar in Hoge Bergse Bos
In het Hoge Bergse Bos beklim ik eens de ‘berg’ zelf, hoewel de luchten grijs kun je toch ver kijken, aan een kant de skyline van Rotterdam, aan een andere de Zevenhuizerplas. Sowieso altijd mooie luchten in dit jaargetijde.
Uitkijkpunt Luhrs
Het zijn soms wat gure en grijze dagen, maar vermomd met muts-sjaal-wanten ben je na een kwartiertje stappen zo op temperatuur. Altijd tevreden en met een fris hoofd huiswaarts dus.
Tekst en foto’s: Josien Hofs
