Dertien Kapoentjes besloten de langste dag van het jaar goed te gebruiken. Samen met vaders, moeders, opa’s of oma’s kwam de groep op het Trefpunt om te horen wat er allemaal te doen was.
Allereerst vertelde Gert over het programma en Carlo had een spannend verhaal over de koekoek. Alle Kapoentjes kregen een tijdschrift mee met daarin een prachtige foto van een karekiet-moeder die een hééél groot koekoeksjong aan het voeren was. Hard werken voor de karekiet.
De stronk van enkele omgezaagde ratelpopulieren – einde klimpartijen © Lisette Boonekamp
Na een extra drinkpauze en controle van de staat van de zonnebrand, gingen we in twee groepen naar de overkant van de weg om beestjes of plantjes te zoeken. De groep van Carlo stond stil bij onze afgezaagde populier waarin de Rangers vaak aan het touw slingerden of er in klommen. De boom was ziek en dat was goed te zien en te voelen. Helemaal zacht van binnen. De Kapoentjes trokken gemaaid gras weg in de hoop wat diertjes te vinden, maar de grond onder het gras was erg droog en hard. We vonden toch miertjes, een wants en wat spinnetjes.
Beneden zag je schaatsenrijders en dat in die hitte! © Lisette Boonekamp
Vossenkeutels met kersenpitten © Carlo Schep
Toen we op de brug stonden, zagen we de schaatsenrijders over het water schaatsen.
Door het warme weer zagen de kersen in de kersenboom er goed uit. En de beloning na onze wandeling was dat de kersen rijp waren. Alleen hingen de rijpe kersen vrij hoog. Dus springen. De loeppotjes vulde zich met beestjes en met de vergrootglazen leek alles heel dichtbij. We vonden ook gangen van de woelmuis. Hoog in de lucht zweefde een buizerd!!! Als dat maar goed gaat.
Een grote groene sabelsprinkhaan – wat een beauty! © Angela Vink
De groep van Gert had ook een paar mooie ontdekkingen. In de tuin van het Trefpunt vonden ze een groene sabelsprinkhaan. Met zijn schutkleur was hij moeilijk te vinden. Maar niet voor de Kapoentjes. Ook vloog er een zwerm bijen heel dicht bij elkaar. Het leek wel een grote bal. Soms gaat een hele zwerm op de vlucht. De imker kan de bal dan vangen en weer in de kast terugzetten.
Overal vliegen er waterjuffers – een kleine libellensoort © Lisette Boonekamp
En in de buurt van de sloten zagen ze waterjuffers en ook een echte oeverlibel. Voor ons lijken ze wel op elkaar maar als je het weet zie je echt verschillen. Toen was het weer tijd voor een drinkpauze want de zon was erg sterk en we moesten weer vocht innemen. Toen Gert goed op klok keek zagen we dat we nog tijd hadden voor een zoektocht. Er waren smurfen ontsnapt en die hadden aan de overkant rond de wilgwam een plekje gezocht.
13 smurfen in de crèche © Gert Jansen
Alle Kapoentjes kregen een schrijfplankje en gingen op zoek naar de smurfen. Als je er een vond kon je een letter bij het smurfennummer schrijven en zo kreeg je een oplossing. Alle kapoentjes hadden de zin – ‘lekker smurfen in de natuur’ – goed opgeschreven en mochten als prijs een echte knuffelsmurf uitzoeken.
We kijken vol aandacht naar de -niet op de foto zichtbare- broedende meerkoet in onze Rotta vijver © Josien Hofs
Toen we weer op het Trefpunt waren, mochten we weer drinken en een snoepvisje of dolfijntje uit een vijvertje (bordje) happen. We waren best moe maar dat is ook niet zo gek met die hitte.
In elk geval kunnen we thuis weer heel veel vertellen over de natuur, de koekoek en de smurfen.
Tot de volgende keer,
Gert, Ina, Astrid en Carlo
Een reactie van de oma van Storm:
Kapoentjesmiddag was erg geslaagd, ging met een blij kleinkind huiswaarts. Bedankt allemaal.
Verslag: Carlo Schep
