Bij ‘bezichtiging’ van de vier visdiefeilandjes in de Eendragtspolder zag ik vanmiddag (15 juni) een mooie visdiefkolonie met naar schatting 20-24 paar visdiefjes, deels nog op de eieren en velen ook met donskuikens. Tussen de eilanden in het water viel een eenzaam, volwassen visdiefje op, vastgeketend aan een draad om z’n poot (zie foto) en vechtend voor z’n leven. Wat nu?
Snel contact met twee Staatsbosbeheers die vrijwel direct ter plaatse waren en zelfs een boot wisten te mobiliseren. Bij aankomst van beiden met de boot op ’the place to be’, bleek de visdief verstrikt in nylondraad van het worteldoek op de eilanden. Bevrijden lukte vrij vlot. Terug op het eiland was er niet direct dankbaarheid bij het ‘lijdend voorwerp’ over diens bevrijding. Hij wilde toch gelijk vluchten. Doorweekt als hij was, lukte wegvliegen niet. Het werd een lange vluchtroute over water om na een paar 100 meter!!! zwemmen (zie kaartje) eindelijk weer vaste grond onder de voeten te vinden.
Ondertussen waren 2 donskuikens vanaf de eilandjes in paniek in het water gesprongen. Beide heren wisten ook deze vogeltjes te redden en terug te zetten.
Al met al een geslaagde reddingsactie! Fijn dat het visdiefje gered is. Ook omdat anders bij een dode visdief wel ratten en botulisme op de loer kunnen liggen. En zo’n dode vogel is bovendien geen prettig aanzien voor de vele natuurliefhebbers die hier een kijkje nemen. Dus, hulde voor Staatsbosbeheer!
tekst en foto’s: Eric Kortlandt
