Excursie Lage Bergse Bos

2018-04-21 Excursie Lage Bergse Bos (LBB). Gids: Garry Bakker, aantal deelnemers: 21. We verzamelen om 7.00 uur bij het voormalige restaurant “Het Hoekse Hout”. Dit restaurant is na jaren van leegstand gesloopt en nu is men een nieuw restaurant aan het bouwen met een groot terras. Na een volgende excursie kunnen we hier dus nog even een kopje koffie drinken. Bij aankomst word ik meteen al uitgelachen door een groene specht. Die vogel is van mij natuurlijk niet gewend dat ik op zo’n vroeg tijdstip hier aanwezig ben. De groene specht heeft een wat zachtere snavel dan een grote bonte specht en hij maakt zijn hol dan ook in een boom met wat zachter hout, een wilg bijvoorbeeld. De groene specht foerageert op de grond. Hij eet voornamelijk mieren. De tjiftjaf laat nog even horen dat hij terug is uit Afrika.

We zien en horen een koolmees. Volgens Garry is dat fietspompgeluid een flauwekul verhaal. Zijn fietspomp maakt een heel ander geluid. Het vogelboek dat wij hanteren is letterlijk vertaald uit het Engels. Dus neem je vogelboekje met een flinke korrel zout. Een fazanthaan geeft ook een teken van aanwezigheid. Merels: de stadse merels zingen een half uur eerder dan hun bosgenoten. In de stad is het eerder licht en het is er warmer. Zwarte kraaien : paartjes blijven hun hele leven bij elkaar. Zanglijster : zingt met een trage cadans. De grote bonte specht klopt aan bij zijn eigen huis. Een roodborst: zang begint hoog, het is een wat melancholische riedel. Roodborsten die je ’s winters ziet zijn niet de roodborsten die je ’s zomers ziet. ’s Winters zitten onze roodborsten in het zuiden en in onze tuinen zitten de noordelijke roodborsten. Zwartkop: zit graag boven in een struik. Zijn alarmroep klinkt als twee steentjes die tegen elkaar tikken: tak-tak-tak. Zijn zang is luidkeels met een snelle riedel. Pimpelmees, staartmees,gaai, ekster, vink, buizerd, heggenmus; we zien en horen het allemaal. Houtduiven eten zaden en granen. Daardoor kan het gebeuren dat ze nog een extra late leg hebben omdat er nog veel zaden en granen zijn. Ze zitten vaak in de stad omdat het daar veiliger voor ze is. Voor wat betreft hun nestbouw kun je wel zeggen dat ze er flink met de pet naar gooien. Boomkruipers zitten graag op oude wilgen. Ze peuteren insecten uit de schors. Boomklevers zie je hier niet in het LBB. Boomklevers zijn vogels van de eikenbomen en die staan hier niet. Wel in het Kralingse Bos.

Op de watertjes, maar ook in de lucht, zien we nijlganzen, grauwe ganzen, canadese ganzen, meerkoeten, wilde eenden, krakeenden, kuifeenden, futen, waterhoentjes en knobbelzwanen. Op veel bomen zitten tuinslakken. Op de grond kruipt nog een echte slak met een huisje.

Planten : look zonder look. Dit is de waardplant van het oranje tipje, een vlinder. Het vrouwtje is wit en wordt vaak verward met een koolwitje. Er staat een schitterende , bloeiende Amerikaanse vogelkers. We lopen door een esdoornbos. Hier valt werkelijk niets te beleven. “Saai !!“,zouden mijn kleinkinderen zeggen. Esdoorns hebben geen zijtakken. Bovenin de lange stammen zitten de kruinen. Er is geen enkele ondergroei omdat het zonlicht niet door die kruinen heen kan komen. Je ziet dus geen ondergroei en je kijkt alleen maar naar die lange stammen. We zien ook nog het “geraamte” van een grote, dode es. Afgelopen tijden hebben stormen nogal huis gehouden in het LBB. Overal liggen afgeknapte takken en omgewaaide bomen. In het bos staan veel oude populieren en die staan niet meer zo stevig op hun benen. Veel bomen hebben dan ook het loodje gelegd bij de laatste stormen. Bij een grote wortelkluit van een omgevallen boom zien we onderin de wortelkluit het nest van een winterkoning. In die kluit zitten ook nestjes van muizen en allerlei insecten. Laten liggen dus die kluit, die barst van het leven. In het LBB. zitten ook altijd veel vissers. Een van die vissers is bezig een grote brasem uit het water te halen.

Het was een zeer aangename excursie, met een goede en een zeer ter zake kundige gids. Garry, namens allen heel hartelijk dank.

Piet Mulder.