Op zaterdagochtend 10 juli hebben 13 enthousiaste vrijwilligers in de idylle Offenbachplantsoen gewerkt. Bijzonder is de waardevolle hulp van 7 lokale vrijwilligers naast 6 ervaren Rotta-natuurwerkers.
De vrijwilligers hebben zich aangemeld na een oproep in De Heraut. Vorige maand maakten enkele vrijwilligers al kennis en ze nemen nu zelfs een vader of een vriendin mee om te helpen!
Bruin zandoogje
Vroeg in de ochtend loop ik samen met Jan Greeve door de idylle. We bekijken hoe de vegetatie zich ontwikkelt en overleggen welke terreindelen we zullen gaan maaien.
Jan ziet al gauw een vlinder: een bruin zandoogje droogt zijn vleugels en warmt zich op in de eerste zonnestralen. Deze wisselvallige zomer zijn nog niet zo veel vlinders gezien. Nu het iets droger en warmer is, zijn de omstandigheden voor vlinders gunstig. We zijn blij dat we even later naast veel bijen en hommels ook atalanta’s en koolwitjes zien vliegen.
Veldlathyrus
We lopen verder en plots ziet Jan een geel bloeiende plant, die we nog niet eerder in de idylle zagen. Het is veldlathyrus, een nieuwe soort op deze plek.
Rond half tien verzamelen de vrijwilligers voor een korte uitleg. Vandaag gaan we het gras op de heuveltjes en wat opkomend riet op het talud maaien.
Maaien met de zeis
Met de rijf afharken
Het meeste maaiwerk gebeurt met de hand. Het is niet alleen leuk werk, maar op die manier kun je ook beter op bloeiende planten en kleine dieren letten. We gebruiken naast een kleine mechanische maaibalk vooral traditionele handgereedschappen, zoals zeis, rijf, riek en de draagberrie.
Maaisel met de riek op de hoop
De draagberrie is onmisbaar
De vrijwilligers hebben al snel de slag te pakken en de samenwerking verloopt perfect. Even na twaalf uur is alles gemaaid en ligt het maaisel op enorme hopen langs het fietspad.
Naast het maaiwerk is er ook tijd voor een leerzame rondgang door de idylle. Bij elkaar zijn meer dan 25 soorten bloeiende planten, kruiden en grassen gezien. Iedereen is ook verbaasd hoe veel kikkers en padden zich schuilhouden in het hoge gras. Bij gebruik van grote maaimachines zouden ze kansloos zijn, maar nu springen ze gauw weg.
Grote groene sabelsprinkhanen
Egel
Net als vorig jaar zijn er ook opvallend veel grote groene sabelsprinkhanen te zien; veel kleine sprinkhanen, maar sommige vrouwtjes zijn tot wel 8 centimeter lang. Plotseling klinkt er een kreet: er zit een egeltje in het gras. Ook een egel voelt zich kennelijk goed thuis in deze idylle.
Allen reuze bedankt voor jullie fantastische inzet en tot ziens bij de volgende maaibeurt.
Verslag: Henk Starink
Foto’s: Henk Starink en -de egel- Willem Willemsen
