Op een mooie, warme zaterdagochtend deden we met 16 deelnemers een wandeling door de Wolvenvallei in het Kralingse Bos.
Onder de bezielende leiding van Anita en Dick, met ondersteuning van Marius, een kundige vrijwilliger die al 22 jaar in het Kralingse Bos werkt, kregen we een leerzame rondleiding.
Anita en Dick bij de Wolvenvallei
De Wolvenvallei is een langgerekt gebied dat 5 jaar geleden flink onder handen is genomen, en o.a. dient als waterberging. Er vindt beheer plaats (maaien). Daarnaast zijn er planten ingezaaid met zaad uit de eigen inheemse voorraden die in Rotterdam en omgeving verzameld zijn.
Op Internet is de ontwikkeling van het gebied te zien door een time-lapse van foto’s die door bezoekers zijn gemaakt op hetzelfde punt.
Timelapse Wolvenvallei
De wandeling, of liever gezegd, slentering voerde door een afwisselend landschap van sparren- en beukenbos en open terrein. Dat het tempo wat laag lag, komt vooral omdat er veel te zien en te vertellen viel over planten, landschap en vogels. Een hele kleine greep (dit verhaal is een impressie en geen soortenverslag 🙂 ): akkerkool, kleefkruid, nagelkruid, gewone klit (holle bladsteel) en grote klit (merg in bladsteel), Spaanse aak, beuk , melkdistel, kruldistel, zoete kersenboom (met een zwartkopfamilie die zich aan de kersjes tegoed deed), bosandoorn (stinkt als je een blad kneust) en nog veeeeel meer planten.
Dick legt uit
Het water in de Wolvenvallei stond nogal laag door het droge voorjaar. Toch waren er libellen te zien (platbuik) en allerlei soorten waterjuffers. Het schijnt dat bij een hogere waterstand met daardoor meer libellen, er vaker de boomvalk wordt waargenomen, omdat die ook libellen op het menu heeft.
Na de vallei kwamen we bij het deel van het bos waar de vistrappen zich bevinden. Deze zijn aangelegd als paaiplaatsen voor de vissen in de Kralingse Plas, zoals snoek, baars, en zeelt. Het water moet van hoog naar laag stromen, en daartoe wordt water uit de plas 2 meter omhoog gepompt, en na een waterval van 1 meter stroomt het water in “trappen” nog een meter naar beneden tot in de plas. De waterkwaliteit is nu behoorlijk goed, en dat is uiteraard goed voor de visstand.
Marius liet een aangelegd deel van de Heemtuin zien, waar een gebied met delen van omgevallen bomen door takken en struiken zijn afgeschermd (mede tegen opdringerige natuurfotografen) zodat ijsvogels daar de kans krijgen om in alle rust te broeden. In de Heemtuin is ook een Bijenheuvel aangelegd, waar bijensoorten die holletjes in de grond maken kunnen nestelen.
Holenduif in een bosuilen nestkast
In het Kralingse Bos worden veel nestkasten opgehangen voor vleermuizen en vogels (ook geleverd door Rotta!). De holenbroeders nemen daardoor in aantal toe. We zagen op het eind van de wandeling een holenduif die een bosuilen nestkast in bezit had genomen.
Na ruim 2 uur arriveerden we enigszins moe maar voldaan weer bij het verzamelpunt (de “Eekhoorn”) waar de meerderheid van de deelnemers deze expeditie gezamenlijk afsloot met een verfrissing.
Het was een gezellige en leerzame ochtend, met dank aan Anita, Dick en Marius voor de organisatie en uitleg. Het is sowieso leuk om met iedereen kennis te delen van alles wat je tegenkomt op zo’n tocht. Een aanrader voor iedereen die op een laagdrempelige manier meer te weten wil komen over onze natuur!
Verslag en foto’s: Robert Schild
