Vlak bij het Trefpunt leven niet zo heel veel Kriebelbeestjes bij elkaar. Daarom had Ben een plek uitgezocht waar we deze beestjes makkelijker konden vinden. Om half twee waren er 13 Rangers op de Mollenplaats in het Lage Bergse Bos. Ik kreeg daar al de kriebels en toen moesten we nog gaan zoeken. Na 5 minuten wandelen waren we in het bos en kon de zoektocht beginnen.
In kleine groepjes zwierven de Rangers uit en zochten onder takken en bladeren, die op de grond lagen. Ook in de greppels was veel te vinden. Daar was het vochtig en lag veel afgevallen blad. Overal hoorde je roepen dat er wat gevonden was. De vergrootglazen en loeppotjes bleken handige hulpmiddelen te zijn. Ook op de takken en schors van bomen leven veel beestjes. De kleine schepjes die we bij ons hadden voor als het echt eng was om iets uit te graven waren heel handig.
We hebben wel 15 soorten kriebelbeestjes gevonden. Wil je er een paar weten?
Naaktslakken met eieren, huisjesslakjes zoals de Tuinslak en de Barnsteenslak. Ook vonden we regenwormen, pissebedden, duizendpoten, spinnen, verschillende lieveheersbeestjes, een loopkever, een wesp en een sprinkhaan.
Veel diertjes konden we op de zoekkaarten terugvinden. Gijs had een kikkertje en een padje in zijn loeppotje gevangen. Je kon nu heel goed het verschil zien tussen deze twee. Weten jullie het nog? Het snuitje en de huid waren de meest zichtbare verschillen. Maar ook de loop. Toen Gijs ze los liet kon je zien dat de kikker sprong en de pad wat waggelde met kleine stapjes.
Natuurlijk lieten we alle gevangen beestjes weer vrij waar we ze gevonden hadden. Ook een grote kikker behoorde tot de gevonden beesten. Nadat hij gevangen was en een kus had gekregen, werd het geen prins. Dus die hebben we ook weer losgelaten. Misschien heeft iemand anders meer geluk….
Hoewel het nog wat vroeg in het jaar is, vonden we toch al wat mooie paddenstoelen. Een duivelsei van de Grote stinkzwam, Meniezwammetjes, Bloedsteelmycena’s op een tak (zie foto) en Dodemansvingers (zie foto). Iemand vroeg waarom het dode MANS vingers heet en niet dode VROUWS vingers. Volgens Carlo zijn ze dan gelakt, maar volgens mij heeft hij er niet zo veel verstand van.
Tijdens het limonade drinken hebben Betsy en Ben nog wat verteld over de paddenstoelen en een paar plantjes. Toen was het weer de hoogste tijd om naar de Mollenplaats te wandelen. Daar werden onze 13 monstertjes gelukkig weer opgehaald. Het was een leerzame zoektocht met heel mooi weer.
Tot de volgende keer op zaterdag 20 september 2014. Dan gaat het over ‘De natuur om van te smullen’ en dat slechts voor € 2,00.
