Ik heb weer een verlofuurtje. Dus op naar het nabijgelegen Beatrixpark. Rutte e.a. hebben opgeroepen niet naar natuurgebieden te gaan, dus is het nu daar heel erg rustig. Langs het Beatrixplantsoen ligt een slinger van narcissen. Die zijn jaren geleden door de gemeente aangeplant en elk jaar komen ze op. Eén groot lint van narcissen, net zoals op de van Kempensingel. Een vrouw plukte die narcissen. Ik riep: “Mevrouw , laat dat, ik geniet daarvan!” Ze keek heel verschrikt en zei dat niemand daar liep door die corona-epidemie. Ik zei tegen haar: ”Ik loop hier en ik heb een uur onbegeleid TBS-verlof en ik zal dat melden aan mijn begeleiders van de inrichting.” Ze stoof weg en ik heb haar nooit meer gezien.
Piet’s ‘voortuin’ – de Streksingel
Nu er niet meer zo veel mensen door de natuur lopen krijg je een opleving van de vogelwereld. Die vogels hebben nu het rijk alleen. Roodborsten, vinken, waterhoentjes, kauwen, kraaien, merels, aalscholvers, zilvermeeuwen, tjiftjafs, halsbandparkieten, meerkoeten , eenden en lijsters zie je en hoor je nu volop.
Pinksterbloemen met prachtige zonschittering
Planten brullen de grond uit. Je kunt het bijna horen. Een weelde van fluitenkruid, gewone berenklauw, look zonder look, gele en witte en blauwe dovenetel, pinksterbloemen, vergeet-mij-nietjes, smalle weegbree met van die lange “katjes”, gevlekte aronskelk en de grote brandnetel. En nog veel meer. Aan bomen ben ik nog niet toegekomen. Dat komt de volgende keer aan bod.
gevlekte aronskelk
HKV en foto’s: Piet Mulder
