Een spannend verhaal tijdens een heerlijke avondwandeling op donderdagavond 23 april met een fantastische ervaring. Op een pad langs de volkstuinen staat een politieauto, een politiemotor én een Schotse hooglander.
Ik kijk op afstand wat er aan de hand is. Mensen blijven staan, stellen vragen, zijn nieuwsgierig. Ook ik. De meesten mensen lopen, fietsen of skaten na een paar minuten weer verder. Iedereen houdt netjes afstand van elkaar én van de locatie waar het allemaal gebeurd. Na wat visueel speurwerk zie ik een klein bruin, onbeweeglijk bolletje die vrij dicht langs het water ligt. Er lijkt beweging te zijn of toch niet? Een kalfje? Leeft het nog? Is het dood of misschien bijna dood? Niemand lijkt het te weten. Moeder loeit en loopt onrustig heen en weer. Dan weer terug naar haar jong om een lik te geven. Wanneer de meeste mensen weg zijn, loop ik dichterbij.
Nog steeds geen idee hoe de status is. Na een poosje wachten komt boswachter Katoen aanrijden. Dan gaat het snel. De boswachter rammelt met een pot brokken en moeder lijkt haar jong totaal te vergeten. Dat is ook de bedoeling, want dan kan er naar het kalf gekeken worden. In no time wordt het kalf opgepakt en op veilige afstand van het water weggehaald.
Het leeft, joehoe! De paar mensen die er nog staan, raken in vervoering. We kijken elkaar aan (sommige, waaronder ikzelf) met vochtige ogen. Dit is zo gaaf! De spanning mag los. Het is goed met het kalf. Moeder heeft echter geen tijd en is vooral geïnteresseerd in brokken. De boswachter duwt haar richting haar jong. Terwijl ik met de boswachter sta te praten en foto’s uitwissel, gaat zij contact maken met haar jong. Daarvan maak ik het eerste filmpje.
Ik ben nog alleen over en het voelt magisch als ik de eerste stapjes en bewegingen mag volgen. Moeder en kind vinden het goed dat ik nog even blijf. Totdat zij samen weg wandelen. Nu is het genoeg geweest. Ze leven nog lang en gelukkig!
Meer informatie en filmpjes op onze facebookpagina:
https://www.facebook.com/groups/NVWRotta/permalink/3465822376779865/
https://www.facebook.com/groups/NVWRotta/permalink/3480674395294663/
Tekst en foto’s Yvonne Langendoen
