Met zijn twaalven laten we ons in alle vroegte verrassen door de schoonheid van de natuur. Solleveld gelegen tussen Den Haag en Monster is een kwetsbaar duingebied beheerd door Dunea en een waterwingebied. Hier vind je een grote afwisseling van bos, heide en struiken en open stukken met infiltratieplassen.

©Ina

©Marijke

Het is licht bewolkt weer met een fris windje, maar af en toe breekt de zon even door. Dan is het zaak om op het juiste moment de camera te richten en te knippen. Onderwerpen genoeg, wat denk je van de door de zilte zeewind prachtige kromgegroeide eiken, ze staan hier met grillig gevormde takken en zitten barstensvol knalgroene eikels. Varens hoog opgegroeid bedekken de bodem.

Bloeiende struikheide

©Marijke

©Ina

De drukte in de vogelwereld is in dit jaargetijde sterk afgenomen. We zien de houtduif, zwarte kraai en horen de grote bonte specht. We gaan een klaphek door en via het zandpad staan we dan ineens midden in de bloeiende struikheide. Een paars tapijt aan alle kanten waar de bijen rond zoemen. Een gaai krast: voelt hij zich gestoord bij zijn jaarlijkse verzamel- en verstopwerk, een voorraad eikels aan te leggen om de winter door te komen?

Als de hei van alle kanten is vastgelegd door de camera’s lopen we verder en wordt onze aandacht getrokken naar aalscholvers die in lijnvlucht van en naar hun nestelbomen vliegen waarvan de kruinen kaal en witgescheten zijn. De jongen zijn volwassen, maar zo’ n veilige plek geef je natuurlijk niet zo makkelijk op. Ze hebben bovendien een prima uitzicht op de plas waar ze hun voedsel vandaan halen. De zon zorgt inmiddels voor een aangename warme rug. Koolmees en groene specht laten weten dat ze er zijn.

Eiken en gallen

Ananasgal ©Ina

Gallen ©Marijke

In de eikenbomen vinden we naast de vele eikels ook gallen. Sommige bomen zitten zo vol, zelfs in trosjes van drie of vier bij elkaar dat het bijna lijkt of het zo hoort en het wel vruchtjes lijken. Het zijn de kogelronde, gladde, bruine knikkergallen. Andere bomen zijn geïnfecteerd met ananasgallen. Ze hebben precies die vorm en ook het patroon klopt. Er zijn zelfs eiken die beide soorten dragen.

Nu worden we fanatiek, kijken, fotograferen en Obsidentify raadplegen als we nog een andere soort zien. Deze zit onderaan het blad. Aan de bovenkant zie je dat het blad is aangetast met vlekken. Draai je het blad om dan zie je de prachtige kleine satijnen knoopjesgallen. Iemand heeft een loep en als je ze daarmee bekijkt, zie je een soort ouderwetse mini ‘oma-knot’ van gouddraad. We bekijken de hopplant die zich door struiken en geboomte een weg omhoog slingert en we genieten van de heldergele teunisbloemen.

Kijkhut

Vanuit een kijkhut hebben we een breed uitzicht op de plas waar fuut en grauwe gans zitten, de rest slaapt kennelijk nog. De bramen die hier uitbundig groeien zijn heel groot, maar vreemd genoeg nog niet rijp, mogelijk ligt dat aan de soort. We bekijken een appelbes, een struik met kleine blaadjes en trosjes donkerzwarte bessen die eetbaar te zijn. Het schijnt een sterke struik te zijn met prachtige bloemen ideaal voor tuin en voedselbos. Verderop bloeit de kamperfoelie met zijn exotische, spinvormige lichtgele bloemen.

Wuivend duinriet ©Ina

We steken een bruggetje over waarna ons de strokleurige ‘pluimaren’ opvallen die – nu we er op letten – overal staan te wuiven. Het heeft de simpele naam van duinriet. Een merel vliegt naar zijn vertrouwde territorium, in dit stuk groeien voornamelijk berken en er bloeit bezemkruiskruid. We komen bij een water waarop enkele kuifeenden. Het is zo helder dat we bij de kant veel kleine visjes zien rondzwemmen. Voor een rooster ligt roerloos een grote snoek zijn kans op een lekkere hap af te wachten.

Dauwbraam ©Ina

De kleine bramensoort die laag bij de grond groeit is de dauwbraam. Deze dankt zijn naam aan de dofblauwe kleur door de waslaag. Hij smaakt wat zuur en is sappig. Op het pad plat tegen de grond in een rozetvorm met blaadjes die aan een varen doen denken, de reigersbek met kleine roze-paars bloempjes.

Enkele boerenzwaluwen vliegen kwetterend voorbij. Vlinders zijn er weinig, toch heeft iemand een bont zandoogje en een koolwitje waargenomen.

Koffie genieten we op het grote terras van Villa Bijzonder. Een flinke kas met daarbij een moestuin, het geheel wordt voornamelijk onderhouden en in stand gehouden door een grote groep vrijwilligers.

Landgoed Ockenburch

Het tweede deel van de wandeling gaat door landgoed Ockenburch dat grenst aan Solleveld. Toch is het karakter anders. Hier meer sporen van ingrijpen van de mens, we treffen o.a. de tamme kastanje, veel varens aan beide kanten van het pad, verder lelietjes-van-dalen en salomonszegel. Rododendrons die natuurlijk in het voorjaar voor een speciale kleur zorgen. De heldere roep van de boomkruiper weerklinkt. Aan de voet van een boom prijkt een fraaie okergele zwavelzwam. Een kikkertje springt dapper een afstand van wel 30 cm per sprong en het is zelf nauwelijks 5 cm groot.

Een rode zwam

Rode zwam ©Marijke

Maar de verrassing moet nog komen. Langs het pad groeit een respectabele eik met in de vork van een tak iets wat een vreemd rood voorwerp lijkt. Heeft een kind soms een plastic speeltje verloren? Welnee, iemand roept direct dat dit de biefstukzwam is. Deze bijzondere beauty hebben maar weinigen in het echt gezien en wie kan neemt er van alle kanten foto’s van.

Gallen ©Joke

Op de grond liggen enkele, grillig gevormde knoppergallen. Ze zijn nu donkerbruin, de woekering van het insect vormt zich vanaf het dekseltje helemaal rondom de eikel, zodat hij deze helemaal insluit. De natuur heeft zo veel wonderlijke variaties en aanpassingen zodat elk diertje hoe klein ook tot zijn recht kan komen.

We hebben met volle teugen genoten van deze prachtige excursie.

Nb.: Wil je weten welke toekomstige plannen er bestaan voor dit gebied, kijk dan op: www.loflandschap.nl/projecten/solleveld-ockenburg-madestein

Dank aan organisator Bert en voor ieders inbreng.

Verslag: Ina Geenen
Foto’s: Ina, Marijke, Joke