Het thema is bermen en ruigtekruiden in en rond het Ommoordse Veld. We spreken af bij de bekende kip van kinderboerderij De Blijde Wei. Met z’n dertienen gaan we op pad.
Opvallend is het verschil met de laatste expeditie in maart: geen bloeiende hazelaar en groot hoefblad meer, maar plaatselijk een bloemenzee van paarse dovenetel, speenkruid, pinksterbloemen, paardenbloemen, en sleedoorn. De bloemen van speenkruid en paardenbloem zijn bij het begin van de wandeling door de bewolkte, wat heiige start van de expeditie nog gesloten maar naarmate de ochtend vordert en de zon doorbreekt gaan de bloemen wijd open. Raapzaad bloeit volop, we zien de eerste bloemen van Amerikaans krentenboompje en hier en daar al grassen als grote vossenstaart bloeien. Om de bloemen goed te kunnen bekijken moet je bij sommige soorten er wel even voor door de knieën zoals bij de kleine klimopereprijs.
Veel plantensoorten die nog niet bloeien zijn toch goed van elkaar te onderscheiden: we zien ridderzuring, krulzuring en veldzuring. We komen er achter dat zevenblad geen zeven blaadjes heeft, de kruipende boterbloem drietallig blad heeft waarvan het middelste lang gesteeld is en daardoor gemakkelijk van de ook algemene scherpe boterbloem is te onderscheiden.
Van de insecten vallen vooral de zoemende hommels op. We zien een gewone wolzwever in actie. Dit is een zweefvlieg met een zuigsnuit zolang als zijn lichaam. We zien we hem als een kolibrie voor een bloem hangen waarbij hij met zijn lange snuit de nectar uit de bloemen zuigt.
Vogels horen en zien we volop. Merel, zwartkop, winterkoning, tjiftjaf, koolmees en pimpelmees zingen uitbundig. Het ooievaarsnest bij de kinderboerderij De Blijde Wei is bezet door……een paar ooievaars. Dit is niet zo vanzelfsprekend als het lijkt want tegenwoordig zijn er minstens tien keer meer ooievaarsnesten dan ooievaars in ons gebied; bovendien wordt een deel van de nesten geclaimd door nijlganzen. Die zien we ook evenals een broedende grote Canadese gans, krakkende krakeenden, wilde eenden en heel veel meerkoeten en waterhoentjes. Op een van de plasjes in het Nessebos zwemt een paar zomertalingen, een steeds zeldzamer wordende eend die nog op doorreis is van zijn winterverblijf in tropisch Afrika. Ook dichtbij huis valt er nu veel te ontdekken!
foto’s: Dick Hoek en Peter Wienbelt